Gallaecia: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Edwinb (overleg | bijdragen)
Versie 7528685 van 87.64.70.40 ongedaan gemaakt. bron?
Regel 22:
 
 
Na de Punische oorlogen wilden de Romeinen Iberië veroveren. De stam van de ''Gallaicoi'' 60.000 sterk volgens [[Paulus Orosius]], stond tegenover de Romeinse legers van zo'n 200.000 man sterk in 137 v. Chr. in een slag bij de rivier de [[Douro]] (Spaans ''Duero'', Latijn ''Durius''), die uitliep op een grote Romeinse overwinning, en waardoor de Romeinse proconsul [[Decimus Junius Brutus]] als held kon terugkeren, en hij kreeg de naam ''Gallaicus'' ("overwinnaar van de Gallaicoi").
Hierna vochten de Gallaeciers in de Romeinse legioenen, tot plaatsen als Dacia and Brittannië. Het laatste verzet van de Kelten werd onder Keizer [[Gaius Julius Caesar Octavianus|Octavianus]] in de gewelddadige [[Cantabrische Oorlogen]] tussen [[26 v. Chr.|26]] en [[19 v. Chr.]] de kop ingedrukt. De weerstand was verbijsterend: liever collectieve zelfmoord dan overgave, moeders die hun kinderen doodden alvorens zelfmoord te plegen, gekruisigde gevangen die liederen zongen, en gevangenopstanden die hun wachters doodden en terugkeerden naar [[Gallië]].