'''Interlaced scanning''' is een techniek waarbij het videobeeld wordt opgedeeld in twee stukken (frames). Het ene [[frame (filmtechniek)|frame]]helft bestaat uit alle even lijnen (even scanlines), het andere framehelft bestaat uit alle oneven lijnen (odd scanlines). In een [[PAL]] (Phase Alternat Line, videostandaard in onder andere Nederland) of [[NTSC]] (National Television Standards Comittee, standaard in onder andere America) signaal wisselen de odd scanlines en even scanlines elkaar af en worden sequentieel door de tv weergegeven. Bij PAL gebeurt dit 50 keer per seconde (Hz). Je hebt dus 25 keer per seconde een volledig beeld, ook wel frame genoemd. Bij NTSC is de verversingssnelheid 60 Hz (oftewel 30 maal per seconde een volledig beeld). Deze relatief lage verversichsnelheid resulteert in een onrustig, soms knipperend beeld. Bij NTSC is de onrust wat minder dan bij PAL, maar PAL heeft weer een hogere verticale resolutie (meer beeldlijnen). Het NTSC kamp noemt de PAL standaard vaak gekscherend ''''P'''icture '''A'''lways '''L'''ousy'. Andersom grappen de PAL-ers vaak over ''''N'''ever '''T'''he '''S'''ame '''C'''olor'.
De reden voor deze constructie is dat in de begintijden van de televisie de elektronica simpelweg niet snel genoeg was om 50 maal per seconde een volledig beeld te verwerken. Met interlacing (of interliniering) wordt de hoeveelheid beeldinformatie gehalveerd.
