Plan XVII: verschil tussen versies

Na de Frans-Duitse oorlog van 1870 waren de provincies [[Elzas-Lotharingen]] voor Frankrijk verloren gegaan en bij Duitsland gevoegd. Hierdoor was in Frankrijk een sterk gevoel van "revanchisme", hetgeen in de plannen terug te vinden was. Eén van de hoofddoelstellingen van het plan was om deze twee gebieden te heroveren. Om dit te realiseren zouden vier Franse legers optrekken aan beide kanten van [[Metz]] en [[Thionville]]. Hierdoor was er nog maar één leger over om heel noord-Frankrijk te verdedigen. De Fransen waren er echter van overtuigd dat Duitsland niet via [België] op zou trekken. De onafhankelijkheid van [[België]] werd namelijk door [[Groot-Brittanië]] gegarandeerd in het [[Verdrag van Londen]]. Dit zou Duitsland dus in oorlog met [[Groot-Brittanië]] brengen, en de Fransen waren er van overtuigd dat de Duitsers dit risico nooit zouden durven lopen.

 

 

Toen de oorlog in 1914 uitbrak, was de uitvoer van Plan XIV een totaal fiasco. De Duitse verdediging van Elzas-Lotharingen was vele malen beter dan de Fransen verwacht hadden. Na een paar weken waren de Fransen terug op hun begin posities, terwijl de Duitsers zonder noemenswaardige tegenstand door heel België en noord-Frankrijk hadden kunnen trekken en inmiddels Parijs bedreigden. Alleen het feit dat het Duitse opperbevel troepen uit de aanval terugtrok om ingezet te kunnen worden aan het Oostfront, zorgde er voor dat het de Fransen en Engelsen lukte om het Duitse offensief tot staan te brengen. Deze stilstand resulteerde in de [[Eerste slag om de Marne]].