Leendert Valstar: verschil tussen versies

Voorjaar 1943 stuurt de [[Landelijke Organisatie voor hulpHulp aan onderduikersOnderduikers]] een vertegenwoordiger naar Naaldwijk in de persoon van [[Henk Veldhuis]] (schuilnaam Vosje), om de mogelijkheden van het onderbrengen van onderduikers te bespreken. Deze Henk Veldhuis bespreekt dit met Tinus Valstar, de broer van Leendert, die actief is bij het verspreiden van de illegale krant [[Trouw]]. Henk Veldhuis en Leendert ontmoeten elkaar bij Tinus thuis. Dit is het begin van de [[Westlandse Knokploeg]]. Veldhuis vertelt over een ploeg in Meppel die zich bezighoudt met het overvallen van distributiekantoren en [[bevolkingsregister]]s. Na overleg met de mensen uit Meppel pleegt Leendert met zijn [[knokploegKnokploeg]] een geslaagde overval op het Bureau voor Voedselvoorziening in Oorlogstijd. Verraad verhindert echter geplande overvallen op bevolkingsregisters. Leendert moet vluchten om aan arrestatie te ontkomen.

Vanaf juli 1943 leidt Leendert als "Bertus de Vries" een zwervend bestaan. Al zijn tijd en energie steekt hij in het illegale werk. De eerste tijd houdt hij zich vooral bezig met de opbouw en organisatie van de knokploegen in het westen van Nederland. Al snel krijgt hij een sterke positie binnen de [[Landelijke Knokploegen]]; samen met [[Izak van der Horst]] en [[Hilbert van Dijk]] uit Kampen en [[Liepke Scheepstra]] uit Arnhem vormt hij in augustus 1943 de "Top van de [[LKP]]".

Dr. L. de Jong, auteur van het standaardwerk [[Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog]], omschrijft Leendert Valstar als volgt: "een geboren leider en een groot organisator, die als leider van zijn eigen knokploeg een enorme indruk maakt op zijn mensen door zijn grote kalmte en door zelf de gevaren niet uit de weg te gaan".