Accenttekens in de Nederlandse spelling: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
'''Accenttekens''' zijn tekens die helpen bij de uitspraak van geschreven [[woord]]en. In de Nederlandse [[spelling]] zijn regels gesteld aan het gebruik van deze tekens.
In algemeen gangbare woorden van Franse herkomst worden de Franse accenttekens alleen gebruikt op de e: é, è en ê. :comité, coupé, crêpe, fêteren, scène, volière.
De â, ô, û en á worden voor deze categorie woorden dus niet gebruikt:
Regel 11 ⟶ 12:
In niet-algemeen gangbare woorden en uitdrukkingen – die nog als zuiver Frans worden aangevoeld – blijven de accenttekens staan:
:à, dégénéré, déjà vu, tête-à-tête.
'''2.''' Het klemtoonteken is het teken ΄. Als de klank met meer dan één letter wordt weergegeven, krijgen de eerste twee letters een accentteken. ▼
===Klemtoonteken===
▲
:dé, jé van hét, búíten, ééuwig, voorkómen, vóórkomen en blíjft (indien mogelijk).
'''3.''' De tekens ΄ en ` worden ook gebruikt om de uitspraak van de letter e aan te geven: de ΄ voor /ee/ en de ` voor de /e/.▼
===Uitspraakteken===
▲
:hé, hè, één, blèren.
===Andere tekens===
De tekst op deze pagina of een eerdere versie daarvan is afkomstig uit Bijlage 1 van het [[Spellingbesluit]], via de website van de [http://www.overheid.nl Nederlandse overheid]▼
In anderstalige woorden vooral in eigennamen komen verschillende andere tekens voor: [[diakritisch teken|diakritische tekens]]
----
▲Bron : ''De tekst op deze pagina of een eerdere versie daarvan is afkomstig uit Bijlage 1 van het [[Spellingbesluit]], via de website van de [http://www.overheid.nl Nederlandse overheid]''
[[Categorie:Nederlandse spelling|Accenttekens]]
| |||