Geschiedenis van Nederland: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 101:
Toen het in de eerste helft van de [[18e eeuw]] weer eens minder goed ging met de Republiek zochten de [[regenten]] een nieuwe 'sterke man' en werd de [[Friese stadhouder]] onder de naam [[Stadhouder Willem IV|Willem IV]] in [[1747]] stadhouder in de hele Republiek. Hij kreeg bijna [[koninklijke macht]] maar overleed reeds vier jaar later. Zijn zoon [[Willem V van Oranje-Nassau|Willem V]] werd toen de stadhouder. Hij probeerde de overheid te moderniseren maar wilde tevens vasthouden aan zijn 'koninklijke' macht. Aan het eind van de [[18e eeuw]] groeide de interne verdeeldheid in Nederland. De belangrijkste partijen in deze tijd waren de [[Orangist (Nederland)|Orangisten]], die stadhouder Willem V nog meer macht wilden geven in navolging van de Franse koningen, en de [[Patriotten]] die, onder invloed van de Franse ideeën van [[de Verlichting]] en de [[Amerikaanse Revolutie]], een meer [[democratie|democratisch]] regeringssysteem wilden.
Nederland was na Frankrijk het tweede land dat de [[Verenigde Staten]] erkende, en de Britten verklaarden het de oorlog om te voorkomen dat Nederland eerst met andere neutrale landen een alliantie zou aangaan en dan alsnog in de [[Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog]] betrokken zou raken. Zij maakten daarbij handig gebruik van uiterst trage besluitvorming in de Republiek. Deze [[vierde Engelse Oorlog]] ([[1780]]-[[1784]]) betekende een ramp voor Nederland, vooral economisch. In [[1786]] en [[1787]] escaleerden de problemen
==Franse tijd==
| |||