Herfsttij der Middeleeuwen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting Labels: Visuele tekstverwerker Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
k artikel gaat niet over titel, zie ook Taalcafé, replaced: ''' is de titel van → ''' is |
||
Regel 1:
[[Bestand:Johan Huizinga; Autumntide of the Middle Ages. Book cover.jpg|rechts|thumb|Engelstalige omslag van de editie van ''Herfsttij der Middeleeuwen'' uit 2020]]
'''Herfsttij der Middeleeuwen''' is
== Inhoud ==
Regel 8:
== Receptie en vertalingen ==
"Herfsttij" werd niet door alle historici heel goed ontvangen. Zo deed de Utrechtse medievist [[Otto Oppermann]] het werk af als "die detective van Huizinga".<ref>A. Romein-Verschoor, Omzien in verwondering, p. 264</ref> De kritieken in de pers waren echter lovend en de drukken volgden elkaar op. In 1920 ontving Huizinga voor ''Herfsttij'' de [[D.A. Thiemeprijs]].
De studie verscheen in 1924 in het Duits (vertaling door Jolles Mönckeberg) en in het Engels (vertaling van de tweede editie), in het Zweeds (1927), het Spaans (1930), het Frans (1932, door [[Julia Bastin]]), het Hongaars (1937), het Italiaans (1940), het Fins (1951) en het Russisch (1988). Vijftig jaar na de eerste Nederlandstalige uitgave verscheen in 1969 reeds de elfde editie te Haarlem (H.D. Tjeenk Willink en zoon N.V.) met een inleidend essay door F. Hugenholtz, die schrijft dat nergens de belangstelling voor het werk zo groot was als in [[Bazel (Zwitserland)|Bazel]]. Daar zat op Burckhardts leerstoel [[Werner Kaegi (geschiedkundige)|Werner Kaegi]], die een grote bewonderaar was van Huizinga en als een van de beste Huizinga-kenners kan worden beschouwd.
In 2020 verscheen een nieuwe Engelse vertaling van Diane Webb. Volgens Benjamin Kaplan legt deze vertaling de originele stem van Huizinga het beste vast, beter dan de vorige twee Engelse vertalingen deden.<ref>
== Illustraties ==
|