Gisant: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k Twee maal is incorrect, vervangen door tweemaal. |
||
Regel 5:
In Nederland zijn meerdere gisanten behouden gebleven, anderen werden tijdens de [[Bataafse Republiek]] vernield. Een voorbeeld daarvan is de gisant van [[Anna van Nassau (1563-1588)|Anna van Oranje]] bij de [[Grafkelder van de Friesche Nassau's]] in Leeuwarden.
Bekendste gisant in Nederland is ongetwijfeld het beeld van [[Willem van Oranje]], onderdeel van het [[Praalgraf Willem van Oranje |grafmonument]] in de [[Nieuwe Kerk (Delft)|Nieuwe Kerk]] in [[Delft]]. Opvallend is dat Willem van Oranje op dit monument
Een van de bekendste gisanten in Vlaanderen is dit van [[Maria van Bourgondië (1457-1482)|Maria van Bourgondië]] in de [[Onze-Lieve-Vrouwekerk (Brugge)]]. Het praalgraf van Maria werd ontworpen door Jan Borman. Ze wordt naar middeleeuwse gewoonte voorgesteld in liggende houding en gevouwen handen. Met geopende ogen is ze in aanschouwing van het eeuwige leven. Aan haar voeten fungeert een hond als symbool van de vrouwelijke trouw. Het gelaat van Maria van Bourgondië is ragfijn weergegeven, geboetseerd naar het dodenmasker. Haar kroon met edelstenen versierd, haar handen en haar weelderig golvende mantel zijn een miniatuurkunstwerk. Het grafmonument is nog volledig gotisch van concept en van geest. Het praalgraf van haar vader [[Karel de Stoute]], ook met gisant, werd later naast het hare geplaatst.
| |||