Karelië: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 28:
In totaal werden er ongeveer 64.000 voornamelijk Russische Sovjet-burgers in Finse concentratiekampen opgesloten, waarvan ongeveer 18.000 omkwamen.
 
Op 19 september 1944 waren de rollen weer omgedraaid en verjoeg het Sovjetleger de Finnen uit Karelië. Opnieuw vluchtten de autochtone Kareliërs en kwamen veel Russen voor zover niet terug dan wel als immigranten in hun plaats.
 
Voor de nabestaanden van de 25.000 in de strijd om Karelië gesneuvelde Finse soldaten werd het hier afgebeelde rouwkruis van de [[Orde van het Vrijheidskruis (Finland)|Orde van het Vrijheidskruis]] ingesteld.
 
== Politiek ==
Karelië is verdeeld tussen Rusland en Finland. De Karelische Republiek is een federaal onderdeel van Rusland, ontstaan uit de Karelische ASSR in 1991. De Karelische Isthmus behoort tot de [[oblast]] Leningrad. Het Finse deel bestaat uit de regio's (Fins: maakunta) Zuid-en Noord-Karelië.
 
Er zijn enkele kleine groepen Finnen die de banden willen aanhalen tussen Finland en Russisch Karelië. De politieke uiting van deze hoop wordt het Karelisch vraagstuk genoemd en gaat over het Finse herverkrijgen van het door de Sovjet-Unie ingelijfde deel van Karelië. Deze hoop leeft in enkele groeperingen zoals de Karjalan Litto en ProKarelia. Dit streven naar hechtere banden met Oost-Karelië gaat niet meer over territoriale eisen. Een groot deel van de oorspronkelijke Fins-Karelische bevolking van het sinds 1944 definitief Russische Karelië is namelijk na 1944 opnieuw gehuisvest in andere delen van Finland.
Regel 42:
De grens tussen Karelië en Ingra, het land van de verwante Ingrische volkeren, was oorspronkelijk de rivier de [[Neva]], maar werd later meer noordwaarts geschoven, de Karelische Isthmus op, om de loop van de [[Sestra]] en [[Rajajoki]] (Russisch: Сестра/Раяйоки) te volgen. De grens bevindt zich vandaag de dag in de verstedelijkte omgeving van [[Sint-Petersburg]], die in de periode 1812-1940 de provinciegrens van het Groothertogdom Finland was tegenover overig Rusland.
 
Aan de andere kant van het Ladogameer wordt de [[Svir]] traditioneel beschouwd als de zuidelijke grens van Karelië, met het [[Saimaameer]] als de westelijke grens en de Witte Zee en het Onegameer de oostelijke grens. In het Noorden leefden de nomadische Samis, maar is er is geen natuurlijke grens buiten enorme wouden, taiga en toendra.
 
Het gebied van Karelië dat voor de [[Tweede Wereldoorlog]] behoorde tot Finland wordt Ladoga Karelia genoemd. Wit Karelië is het noordelijke deel van Oost-Karelië en Olonets Karelia is het zuidelijke deel.
 
Tver Karelia omvat de dorpen in de Oblastoblast Tver die bewoond worden door Kareliërs.
 
=== Bewoonde locaties ===
Regel 77:
 
== Taal ==
Het [[Karelisch]] wordt gesproken in de Karelische Republiek en ook in de Karelische Tver -dorpen. Het [[Wepsisch]] wordt gesproken aan beide zijden van de Svir. De zogenaamde Karelische dialecten worden vooral in Fins Zuid-Karelië gesproken en vormen de zuidoostelijke groep van Finse dialecten. Gelijkaardige dialecten worden ook gesproken in Ingria, het gebied tussen de grens met Estland en het Ladoga-meer. Ze verschenen in de 17e eeuw na de Zweedse verovering van het gebied. De oorspronkelijke bewoners van Ingria, de Ingriërs, hebben hun eigen taal die verwant is aan het Karelisch en de zuidoostelijke Finse dialecten. De dialecten in Fins Noord-Karelië behoren tot de Savonische dialecten in Oost-en Centraal-Finland. Kareliërs die geëvacueerd zijn uit Fins Karelië hebben zich in heel Finland gevestigd en vandaag zijn er ongeveer een miljoen mensen in Finland die hun wortels hebben in de gebieden die de Sovjet-Unie tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft ingenomen. In Finland zijn er nog ongeveer 5000 mensen die het Karelisch kunnen spreken.
 
{{Appendix|2=