Maghrebijns-Arabisch: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
de Westelijke Sahara hoort bij Marokko
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
→‎Oorsprong: Typefout gecorrigeerd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 10:
Maghrebijns-Arabisch valt onder te verdelen in drie groepen: het dialect van de steden, dat van de bergen en het bedoeïnendialect (van de laaglanden). De eerste twee worden vaak gezien als één groep en worden gekenmerkt door een sterke invloed van de Berberse grammatica en fonologie. De laatste groep is het dialect dat verspreid werd door de Banu Hilal, die vanaf zich de 11e eeuw verspreidden over Noord-Afrika<ref name=lang>''E.J. Brill's First Encyclopaedia of Islam: 1913-1936'', [http://books.google.nl/books?id=fWNpIGNFz0IC&pg=PA601&dq=arzila+berber&hl=nl&ei=xV6tTda3MMKcOqqNkcML&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=3&ved=0CDQQ6AEwAg#v=onepage&q=arzila%20berber&f=false blz. 601]</ref>. Deze laatste groep wordt gesproken in de laaglanden en in de Sahara, en is de minst stabiele van de verschillende groepen, doordat de verschillende Arabische stammen in Noord-Afrika zich mengden met de aanwezige Berberse stammen. De meest zuivere vorm van het bedoeïenendialect vindt men in de afgelegen vlaktes van de Sahara. Omdat deze dialecten over het algemeen geen officiële status hebben en vooral in de spreektaal worden gebruikt, worden woorden uit naburige talen gemakkelijk overgenomen.
 
Het Darija verschilt van de andere dialecten van het Arabisch door de sterksterke invloed van andere talen. Het Maghrebijns Arabisch kent met name invloeden uit het Berbers, Frans en Spaans. De dialecten maakten een aantal onafhankelijke ontwikkelingen door, die mogelijk verklaard kunnen worden uit het Berbers als [[substraattaal]].
 
==Gebruik==