|
EEN POLITICUS IS EEN HEEL RAAR PERSOON DIE NIET GOED IS IN ZIJN HOOFD[[Bestand:Dmitry Medvedev 2 April 2009-1.jpg|thumb|De [[G20-top in Londen]] in april 200920]]
[[File:POLITIEK in 5 min- Waarom redt de ene minister het wel en de andere niet-.webm|thumb|Politiek historica Charlotte Brand (Radboud Universiteit) legt uit hoe het werkt om politicus te worden, te blijven en wat de risicofactoren zijn om te falen - [[Universiteit van Nederland]]]]
Een '''politicus''' of '''politica''' (meervoud: ''politici / politica's'') is een persoon die een ambt of [[functie (positie)|functie]] in de [[politiek]] vervult. In [[beeldspraak|figuurlijke zin]] is een politicus iemand die politiek handig, slim of met veel overleg te werk gaat.
Niet elk ambt of elke functie wordt hierbij als politieke functie gezien, dat is meestal het geval als de persoon beslissingen kan nemen of beïnvloeden.
In [[democratie]]ën wordt de term meestal gehanteerd voor diegenen die een gekozen functie hebben of nastreven en de door hen gekozen dagelijkse bestuurders. De politicus wordt in het algemeen gekozen als lid van een [[politieke partij]]. Hij of zij dient dan de standpunten van de politieke partij uit te dragen, en de verwezenlijking van de doelstellingen van de partij na te streven. Hiernaast hebben politici soms binnen de partij de taak om mede de inhoud van het partijprogramma te bepalen. Behalve politici die vanuit een politieke partij gekozen worden, zijn er ook [[partijloos|partijloze]] politici. In niet-democratische landen kan de functie verkregen zijn door een staatsgreep, verkiezingsfraude, verovering, of erfopvolging.
Een politicus die van zijn of haar bestuurlijke carrière afhankelijk is voor zijn [[inkomen]], en dus op gezette tijden afhankelijk is van [[herverkiezing]], kan minder gemotiveerd zijn impopulaire beslissingen te nemen. Sommige waarnemers vinden dat dit leidt tot een gestagneerd politiek klimaat,{{Bron?||2014|05|22}} waarin het moeilijker wordt om [[rechtvaardigheid|onrechtvaardigheden]] aan de kaak te stellen of serieuze veranderingen door te voeren. Een van de maatregelen om dit effect te keren is het instellen van een maximum aan het aantal malen dat een persoon kan worden herkozen. Dit laatste wordt zelden of nooit in de praktijk gebracht. Wel kennen we als voorbeeld hiervan de beperking van het presidentiële mandaat in bijvoorbeeld de Verenigde Staten van Amerika. Een president kan maximaal twee mandaten van vier jaar na elkaar het politieke ambt uitvoeren. Deze beperking staat dan ook ingeschreven in de grondwet van het land. In landen zoals België zijn politieke mandaten niet beperkt in tijd, denken we hierbij maar aan de parlementaire loopbaan van politieke figuren zoals Herman De Croo, Louis Tobback, Marc Eyskens, ... .
Sommige politici inspireren door hun uitgesproken stellingnames of door merkwaardigheden in hun [[pers (media)|media]]-optredens tot het bedenken van politieke bijnamen. Ook worden nieuwe maatschappelijke verschijnselen weleens genoemd naar de verantwoordelijke bestuurder. Voorbeelden hiervan zijn het [[tientje van Lieftinck]], het [[kwartje van Kok]], de [[zalmsnip]], de [[zalmnorm]], [[melkertbaan|melkertbanen]], [[De 40 wijken van Vogelaar|vogelaarwijken]] en de [[balkenendenorm]].
{{Woordenboek}}
| 