SOS (noodsignaal): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 213.124.12.147 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Rwzi |
Sos interpreteren als Save our Souls is een backronym |
||
Regel 1:
[[Bestand:SOS morse code.ogg|thumb|Morsesignaal SOS]]
Sos interpreteren als Save our Souls is een backronym.
SOS werd voor het eerst gebruikt in Duitsland. Het is niet gekozen omdat het iets betekent, maar omdat de morsecode opvallend is. Om dezelfde reden wordt mayday ook gebruikt in de radio. In de Engelstalige wereld werd CQD voor het eerst gebruikt. Dit werd teruggekamapiseerd als Come quick, gevaar, maar in werkelijkheid was het gewoon een van een lijst van "controlepersonages" CQA, CQB, ... .
Deze combinaties werden gebruikt om berichten naar andere stations te verzenden, zoals station start in bedrijf, station nu afgesloten, enz. Aangezien cq niet in een normaal woord voorkomt, konden deze signalen niet verward worden met door te sturen tekst. De Duitse SOS werd pas standaard verklaard na het zinken van de Titanic. Misschien had iemand die deze opvallende episode bij toeval had gehoord, de radiotelegrafist wakker geschud...
De eerste SOS, die werd opgevangen door een installatie die in 1897 door [[Aleksandr Popov (natuurkundige)|Alexander Popov]] aan boord van de Russische kruiser ''Afrika'' werd geplaatst, dateert van 1900. In 1909 werd SOS voor het eerst gebruikt door de Amerikanen. Na de ondergang van de ''[[Titanic (schip, 1912)|Titanic]]'' op 14 april 1912, waarbij de Engelse CQD-noodsignalen niet waren opgevangen door andere schepen<ref>Toen niet op de CQD's gereageerd werd, werd op bevel van kapitein [[Edward John Smith]] ook een SOS verstuurd.</ref>, kwam er in de zomer van 1912 een radioconferentie te Londen. Hier werd de eerste aanzet gegeven tot het eerste [[Internationaal Verdrag voor de beveiliging van mensenlevens op zee|SOLAS-verdrag]], dat de veiligheid van mensenlevens op zee regelt. Daar werd onder meer de {{nowrap|[[500 kHz]]}} als de noodfrequentie aangewezen, waarop buiten noodoproepen geen openbaar radioverkeer mocht plaatsvinden. Ook werd er bepaald dat er twee maal per uur gedurende 3 minuten radiostilte in acht diende te worden gehouden om uit te luisteren naar noodoproepen.▼
▲De eerste SOS, die werd opgevangen door een installatie die in 1897 door [[Aleksandr Popov (natuurkundige)|Alexander Popov]] aan boord van de Russische kruiser ''Afrika'' werd geplaatst, dateert van 1900. In 1909 werd SOS voor het eerst gebruikt door de Amerikanen. Na de ondergang van de ''[[Titanic (schip, 1912)|Titanic]]'' op 14 april 1912, waarbij de Engelse CQD-noodsignalen niet waren opgevangen door andere schepen<ref>Toen niet op de CQD's gereageerd werd, werd op bevel van kapitein [[Edward John Smith]] ook een SOS verstuurd.</ref>, kwam er in de zomer van 1912 een radioconferentie te Londen.
Hier werd de eerste aanzet gegeven tot het eerste [[Internationaal Verdrag voor de beveiliging van mensenlevens op zee|SOLAS-verdrag]], dat de veiligheid van mensenlevens op zee regelt. Daar werd onder meer de {{nowrap|[[500 kHz]]}} als de noodfrequentie aangewezen, waarop buiten noodoproepen geen openbaar radioverkeer mocht plaatsvinden. Ook werd er bepaald dat er twee maal per uur gedurende 3 minuten radiostilte in acht diende te worden gehouden om uit te luisteren naar noodoproepen.
Oorspronkelijk was {{nowrap|<code>'''...---.'''</code>}} ("SOE") gekozen, maar dit is veranderd omdat de laatste punt te gemakkelijk kon wegvallen. Bovendien is {{nowrap|<code>'''...---...'''</code>}} gemakkelijker te herkennen door minder getrainde telegrafisten.
| |||