Filips II van Spanje: verschil tussen versies

In 1566 werd desondanks het [[Smeekschrift der Edelen]] ingediend bij de betrekkelijk populaire landvoogdes, met het verzoek de Inquisitie op te heffen. De circa 200 edelen werden door haar adviseurs weggehoond en uitgemaakt voor 'gueux' (bedelaars). Margaretha stemde echter in met een voorlopige opschorting van de activiteiten van de Inquisitie, zodat de edelen handtekeningen konden verzamelen, die dan met het Smeekschrift bij Filips II zelf zouden kunnen worden ingediend. Daar zou het echter nooit van komen. Zodra na tientallen jaren vervolging de repressie in 1566 opgeschort was, braken het [[Anabaptisme|doperse]] en het [[calvinisme|calvinistische]] protestantisme door in het publieke leven, in de vorm van massaal bezochte [[Hagenpreek|hagenpreken]] en op gewelddadige wijze in de vorm van de [[beeldenstorm]].

[[Bestand:Detail_of_a_portrait_of_Fernando_Alvarez_de_Toledo_by_Antonio_Moro.jpeg|thumb|left|Fernando Álvarez de Toledo (Alva), door [[Anthonis Mor van Dashorst]]]]

 

Veldslagen volgden elkaar op in [[Slag bij Oosterweel|Oosterweel]], [[Slag bij Heiligerlee (1568)|Heiligerlee]] en [[Slag bij Jemmingen (1568)|Jemmingen]] en een [[Slag op de Zuiderzee]] met de [[Watergeuzen]]. De watergeuzen hadden van Willem van Oranje [[kaperbrief|kaperbrieven]] gekregen en namen in 1572 [[Inname van Den Briel|Den Briel]] in. Ook Vlissingen viel in handen van de opstandelingen, die daar een naaste adviseur van Alva in het openbaar ophingen. Een [[Spaanse Furie (Mechelen)|moordpartij in Mechelen]] door Spaanse troepen in oktober 1572 bracht de Zuidelijke Nederlanden weer enigszins in het gareel, maar gelijksoortige maatregelen in [[Bloedbad van Naarden|Naarden]] en [[Geschiedenis van Zutphen#Tachtigjarige Oorlog|Zutphen]] (nov./dec. 1572) hadden het tegengestelde effect in de noordelijke Nederlanden. In 1573 werd [[Beleg van Haarlem (1572-1573)|Haarlem]] door de Spanjaarden ingenomen en zwaar gestraft, maar [[Beleg van Alkmaar|Alkmaar]] doorstond in dat jaar een beleg. In december van dat jaar werd Alva ontslag verleend als landvoogd, officieel om gezondheidsredenen. Hij had inderdaad een zwakke gezondheid, maar het was wel duidelijk dat zijn missie, orde op zaken stellen, niet gelukt was. [[Luis de Zúñiga y Requesens]] werd als opvolger benoemd. Deze slaagde er niet in [[Beleg van Leiden (1573-1574)|Leiden]] in te nemen en nam een wat mildere houding aan, want hij schafte de gehate Tiende Penning af. Zijn houding verhardde echter weer toen de [[onderhandelingen van Breda]] mislukten. In maart [[1576]] overleed De Requesens plotseling.