Willemstad (Noord-Brabant): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Categorie:Moerdijk verwijderd; Categorie:Geografie van Moerdijk toegevoegd (HotCat.js) |
→Geschiedenis: lemma link toegevoegd |
||
Regel 65:
Willemstad doorstond in 1793 een beleg door de Fransen, maar werd overgegeven na de val van Bergen op Zoom. In het begin van de 19e eeuw werd Willemstad bezocht door koning [[Lodewijk Napoleon]] op 27 en 28 april 1809 en door diens broer keizer [[Napoleon Bonaparte]] op 4 oktober 1811. De keizer gaf opdracht tot de bouw van een [[Kruithuis (Willemstad)|kruithuis]]. Na de Engelse invasie, tijdens de [[Walcherenexpeditie]], versterkten de Fransen de kustverdediging met twee forten ten zuiden van Willemstad: [[Fort Sabina Henrica]] en [[Fort de Hel]].
In 1874 werd Willemstad het centrum van de [[Stelling van het Hollandsch Diep en het Volkerak]]. Het moest Holland beschermen tegen troepen die vanuit Brabant het [[Hollandsch Diep]] wilden oversteken en de toegang voor schepen naar het Hollandsch Diep afsluiten. Dit laatste deed het samen met [[Fort Buitensluis]] dat aan de overkant van het water ligt. In 1922 vertrok het garnizoen definitief uit Willemstad.
In mei 1940 kwam het zover dat Willemstad werkelijk een bescheiden rol in de verdediging van Nederland speelde, aan het [[Zuiderfrontier|Zuidfront]] van [[Vesting Holland]]. Al sinds de mobilisatie had Willemstad weer een bescheiden garnizoen van troepen die het vestingstadje in geval van oorlog als voorverdediging van de positie [[Numansdorp]] moesten verdedigen. Met name het veerpunt was daarbij van belang. Op de vierde oorlogsdag, 14 mei 1940, kwam een Duitse verkenningseenheid met pantserwagens richting Willemstad. Na een korte schermutseling werd de verdediging opgegeven en viel Willemstad in Duitse handen. De Duitsers zouden tijdens de oorlog de oude maritieme waarde van Willemstad weer enig blazoen geven. Enkele kazematten werden op de oude wallen gebouwd en een bescheiden garnizoen was aanwezig om ze te bezetten.
| |||