Fort de Hel: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
verbinding met open water |
||
Regel 29:
De Fransen bouwden hier in 1811 het ''Fort "l'Enfer"'', voor de verdediging van Willemstad bij een eventuele Engelse invasie. Dit fort werd in 1813 omgedoopt in de huidige naam. Het was een vierkant geheel waarin een Franse militaire toren (''[[Modeltoren (1811 type)|tour modèle no. 3]]'') stond, die 14 manschappen en 9500 kg buskruit kon bevatten. Dit is een van de drie overgebleven [[Modeltoren (1811 type)|tours-modeles]] in Nederland. Van 1882-1884 werd het fort gemoderniseerd. Het kon toen 118 man bevatten. Deze sterkte werd tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] ook aangehouden.
Het fort ligt aan een water. Het werd gebruikt voor de uitwatering van de aangrenzende [[polder]]s. Dit water liep naar het westen, langs [[Fort Sabina Henrica]] en mondde uit bij de Heyningse of Helse Haven in het [[Volkerak]]. Hier lag een stenen [[spuisluis]] met een vloeddeur en schuif. Omstreeks 1960 verdween de haven en werd de zeedijk gesloten waarmee de verbinding met open water verloren ging.
Het fort moest, samen met [[Fort Bovensluis]], rugdekking verlenen aan het [[Fort Sabina Henrica]]. In 1926 werd het als zodanig opgeheven. Het fort werd, net als andere oudere fortificaties in de omgeving, gedurende de mobilisatie opnieuw bezet met militairen. Secties van het 1e Bataljon van het 39e Regiment Infanterie bezetten de forten Sabina en De Hel. Zij vormden onderdeel van de voorverdediging die Vesting Willemstad heette. Ze inundeerden de Ruigenhilse polder, wierpen versperringen op en bezetten een zwakke verdedigingslinie. Op 14 mei 1940 werd het fort aangevallen door een formatie Duitse pantserwagens, die de bezetting tot overgave dwong. Het gevecht leverde schade aan het fort op en een nabij gelegen woning brandde uit.
| |||