Geschiedenis van Eindhoven: verschil tussen versies

==1940-1944==

Op 12 mei 1940 werd Eindhoven bezet. In 1941 begon de bezetter werklozen naar Duitsland af te voeren voor tewerkstelling. De Joodse medewerkers moesten worden ontslagen. De eerste deportaties van Joden, die in Eindhoven de grootste Joodse gemeenschap van Noord-Brabant vormden, vonden plaats in 1942. Philips zette hen aan het werk bij het Speciale Opdrachten Bureau (SOBU) waar ze oorlogsproductiewerkzaamheden verrichtten. Zo trachtte Philips ze voor de bezetter onmisbaar te maken en te behouden. In 1943 werden deze 80 mensen niettemin naar [[kamp Vught]] gebracht. In totaal waren daar 500 Joden. Hoewel zij daar nog steeds oorlogsproductie maakten, probeerden de nazi's hen toch te deporteren, hetgeen uiteindelijk in het holst van de nacht van 2 op 3 juni 1944, enkele dagen voor D-day en enkele maanden voor de Bevrijding, gebeurde. 500 mensen werden afgevoerd en velen van hen werden vermoord. De synagoge aan de Kerkstraat uit 1866 werd geplunderd en vernield. Enkele honderden Eindhovense Joden overleefden de oorlog niet: De Joodse gemeenschap liep terug van ongeveer 430 in 1940 tot ongeveer 210 in 1950.

 

In 1941 was er een spontane betoging ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van Philips, die niet door de nazi's werd getolereerd. Allerlei geheime radiootjes verlieten de Philips-poorten. Op 1 februari 1942 werd [[Hub Pulles]] als [[Nationaal-Socialistische Beweging|NSB]]-burgemeester benoemd.