Binnenlandse Veiligheidsdienst: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Strijd tegen het communisme: Dokter Zjivago |
Middelen en methodes |
||
Regel 60:
In 1993 verhuisde de dienst naar een pand aan de Dokter Van der Stamstraat in [[Leidschendam]] dat speciaal voor het huisvesten van de BVD was gebouwd.<ref>Volkskrant.nl: [http://www.volkskrant.nl/archief/kiezels-op-het-dak-van-de-bvd~a410777/ Kiezels op het dak van de BVD], 2 september 1995.</ref> Ook opvolger AIVD was hier van 2002 tot eind 2007 gevestigd. Tegenwoordig is dit gebouw de zetel van het [[Libanontribunaal]].
== Middelen en methodes ==
[[Bestand:Atr-tapsysteem.jpg|miniatuur|Onderdelen van het Automatische Telefoon Registratie (ATR) systeem dat van 1971 tot 2003 door de PTT en de Nederlandse politie werd gebruikt voor het aftappen van vaste telefoonlijnen.]]
Om zijn taken uit te voeren stonden de BVD uiteenlopende middelen en methodes ter beschikking. Enkele van de belangrijkste waren:<ref>Chris Vos e.d., De geheime dienst - verhalen over de BVD, Uitgeverij Boom Amsterdam 2005, p. 84-93.</ref>
* '''M-acties''': het plaatsen van een microfoon om gesprekken van een target te kunnen afluisteren, bijvoorbeeld in diens woning, kantoor, auto of op andere plaatsen. Tot 1971 was hiervoor geen ministeriële toestemming vereist, wat dit tot een veelgebruikte methode maakte. De microfoontjes die de BVD gebruikte waren zo nodig microscopisch klein en konden vanuit een naastgelegen ruimte onzichtbaar achter het behang van de af te luisteren kamer worden aangebracht.
* '''SE-acties''': het heimelijk binnendringen van woningen en andere gebouwen (SE staat voor ''surreptitious entry'', oftewel clandestien binnengaan). Dit gebeurde met name bij de CPN en communistische mantelorganisaties, waarbij dan werd ingebroken om de ledenadministratie en correspondentie te fotograferen.
* '''T-acties''': het gericht afluisteren van telefoongesprekken van een target door middel van een [[telefoontap]]. Tot 2002 was hiervoor toestemming nodig van zowel de minister-president, de minister van Binnenlandse Zaken, de minister van Justitie als de minister van Verkeer en Waterstaat, waardoor dit bij de BVD geen erg populaire methode was.
Daarnaast werden targets door medewerkers van de BVD gevolgd en geobserveerd, wat vaak ook werd gefilmd met verborgen camera's vanuit een auto of een observatiepost, bijvoorbeeld in een huis tegenover de woning van een bepaald target. Hoewel hiervoor zoveel mogelijk gezagsgetrouwe buren werden uitgezocht, bleken burgers vaak gemakkelijk bereid om mee te werken.
Voor het continue volgen van één persoon was een volgploeg van soms wel twaalf medewerkers nodig. Dit soort werk werd uitgevoerd door de operationele dienst die werd aangeduid als E-XIII. Getraind werden deze medewerkers tijdens een interne opleiding, alsmede door de Britse veiligheidsdienst MI5. Een speciale afdeling van de operationele dienst zorgde dat afluisterapparatuur e.d. werd geïnstalleerd, alleen bij grote operaties werd dat door de technische dienst zelf gedaan.
== Activiteiten ==
| |||