Dame Blanche (verzetsgroep): verschil tussen versies

[[Walthère Dewé]], de neef van Lambrecht, iswas de oprichter van het netwerk. Hij was een [[ingenieur]] in [[telecommunicatie]]. Samen met een professor, genaamd Chauvin, richtte hij een nieuwe spionnenorganisatie op, genaamd Michelin. Ze probeerdeprobeerden contacten te leggen met geallieerde [[inlichtingendienst]]en.

Via een familielid van de Antwerpse bankier Gustave Snoeck kon men een derde poging ondernemen. Snoeck stuurde zijn zakelijke correspondentie samen met de rapporten naar zijn vertegenwoordiger in [[Den Haag]]. Deze vertegenwoordiger gaf de rapporten aan majoor Cameron. Cameron kwam op deze manier twee keer per week in het bezit van treinrapporten uit [[Brussel (stad)|Brussel]], [[Charleroi (hoofdbetekenis)|Charleroi]], [[Luik (stad)|Luik]] en [[Namen (stad)|Namen]]. De koerier van Gustave Snoeck werkte ook voor een andere Belgische groep, die opgerold werd door de Duitsers. Hierdoor kon men de route niet meer gebruiken. In februari 1917 werd het contact met Cameron hersteld, maar enkele maanden later werd de koeriersdienst weer opgerold. Op 5 februari 1917 kwam Henry Landau, van de [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] [[MI6]], in contact met een koerier van Michelin. Doordat Camerons koerierdiensten onbetrouwbaar waren, besloot Landau de koerier niet naar Cameron door te sturen en de [[spionage]] groep zelf over te nemen. Dewé en Chauvin hadden twee eisen. Enerzijds wilden ze financiële steun en anderzijds wilden ze opgenomen worden in het [[Britse Leger]]. De groep kostte ongeveer 10.000 [[Pond (munteenheid)|pond]] per maand en door hun goede prestaties kregen ze een Britse militaire status. Michelin veranderde van naam en werd B149, later hernoemd naar La Dame Blanche. Deze naamsverandering was vooral om de Duitsers te laten geloven dat ze Michelin hadden opgedoekt.