Zeeotter: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting Labels: Ongedaan gemaakt Visuele tekstverwerker Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
k Wijzigingen door 80.201.47.70 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door TheBartgry |
||
Regel 22:
Zeeotters komen voor in kustwateren. Ze jagen voornamelijk op ongewervelde zeedieren zoals [[zee-egels]], [[weekdieren]] en [[kreeftachtigen]], maar leven ook van sommige vissoorten. Het foerageergedrag is in verschillende opzichten opmerkelijk. De zeeotter maakt bijvoorbeeld gebruik van stenen om prooien los te maken en om schelpen te openen. Zeeotters vormen een [[sleutelsoort]], ze houden hun ecosysteem in balans door het overheersen van zee-egels tegen te gaan.
==
Het dier eet veel [[schelpdieren]] en [[zeeslak]]ken zoals [[Ostreidae|oesters]] en [[zeeoren]]. Ook [[zee-egels]] en [[kreeftachtigen]] worden gegeten. Hij opent ze door een steen op zijn buik te leggen en de schelp daar op stuk te slaan. De otter heeft onder zijn oksel een soort zakjes waarin hij voedsel kan bewaren.
Zeeotters vertoeven steeds langs de kust en gaan nooit de volle zee in. Om te vermijden dat ze tijdens het eten naar zee afdrijven rollen ze zich in [[kelp]].
==
Deze soort komt voor aan de noordwestkust van [[Noord-Amerika]] en de noordoostkust van [[Azië]]. De zeeotter was plaatselijk bijna uitgestorven door overbejaging en wordt volgens de beoordeling van de [[IUCN]] in 2013 aangemerkt als 'bedreigd'.
== Bedreiging ==
Zeeotters, waarvan het individuen-aantal ooit werd geschat op 150.000 à 300.000, werden tussen 1741 en 1911 door de mens gevangen om hun kostbare pels. Hun wereldwijde populatie daalde in een relatief kort tijdsbestek tot 1.000 à 2.000 individuen.<ref>{{citeer journal |title=The sea otter (''Enhydra lutris''): behavior, ecology, and natural history |auteur=Riedman, M.L. & Estes, James A.|journal=U.S. Fish and Wildlife Service Biological Report |taal=en|year=1990 |pages=126 |location=Washington, D.C. |doi=10.2307/1382334}}</ref> Een daaropvolgend internationaal jachtverbod, inspanningen voor het behoud van zeeotter en herintroductieprogramma's in voorheen bevolkte gebieden hebben ertoe geleid dat de aantallen weer opleven. Het herstel van de zeeotter wordt beschouwd als een belangrijk succes in de natuurbescherming. Omdat de populaties nog niet terug zijn naar gebracht naar hun oorspronkelijke aantal, blijft de zeeotter geclassificeerd als een [[bedreigde diersoort]].
== Taxonomie ==
| |||