Kees Staf: verschil tussen versies

Staf was als collaborateur met de bezetter niet geheel onomstreden vanwege zijn betrokkenheid bij de uitzending van Nederlandse boeren naar [[Oost-Europa]] tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]].<ref>[https://gerard1945.wordpress.com/tag/kees-staf/ Van ‘Oostlandveroveraar’ tot minister van Defensie en lid van de Eerste Kamer] weblog Gerard de Boer</ref> [[Loe de Jong]] geeft een goed gedocumenteerde beschrijving van deze kwestie. Hij is kritisch over Stafs medewerking aan de uitzending van boeren naar het bezette Rusland: 'Niet-NSB'ers als (...) Staf raakten met wat zij aanvankelijk trachtten te bereiken, spoedig even geïsoleerd als [[Anton Mussert|Mussert]] (...)'.<ref>Dr. L. de Jong. ''Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog'' deel 5, maart '41 - juli '42. Eerste helft. Wetenschappelijke uitgave <met bronnen>. 's-Gravenhage / Martinus Nijhoff / 1974, p. 137.</ref> De Jongs visie wordt door J.M.G. van der Poel betwist in het [[Biografisch Woordenboek van Nederland]].<ref>[http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn3/staf ''Staf, Cornelis (1905-1973)'' in het Biografisch Woordenboek van Nederland]: ''(...) zodra hij vernam dat er een Oost-Compagnie zou worden opgericht nam hij ontslag als voorzitter van Culano. Vooral op grond van dit gecorrumpeerde persbericht werd hij nog in de jaren '50 in insinuerende kranteartikelen beschuldigd van onvaderlandslievend gedrag. Aan zijn integriteit valt echter niet te twijfelen. Tijdens de bezetting heeft hij veel illegaal werk gedaan, en door zijn toedoen zijn honderden arbeiders, ambtenaren en studenten ontkomen aan tewerkstelling in Duitsland. De opvatting dat Staf door deze kwestie geïsoleerd raakte, is onjuist. In beter geïnformeerde kringen was algemeen bekend waar hij stond. Zo had hij bijvoorbeeld contact met het kleine groepje dat ondergronds de Stichting voor den Landbouw voorbereidde.''</ref>