Julien Wolbers: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 4:
In zijn geboorteplaats Heemstede was hij in de traditie van zijn familie voorbestemd om schilder-patroon te worden. Julien Wolbers ontplooide zich als een lokaal en kerkelijk bestuurder en op advies van predikant [[Nicolaas Beets]] vormde hij zich via zelfstudie en door veel te lezen. In 1856 verhuisd naar Utrecht bewoog hij zich op velerlei gebieden van christelijke werkzaamheden, vooral als redacteur van diverse [[protestant]]se bladen. Zo redigeerde hij het weekblad "De Werkmansvriend" en stond hij aan de basis van het christelijk werkliedenverbond "Patrimonium".
 
Wolbers geldt als een emancipator van de [[slavernij|slaven]] in [[Suriname]]. Tot de officiële afschaffing van de slavernij in 1863 schreef hij een reeks van adressen gericht aan de Nederlandse koning en regering, dag- en tijdschriftartikelen, vlugschriften e.d. waarin hij aantoonde dat slavernij in strijd is met de [[waardigheid]] en de [[rechtenRechten van de mensMens]].
Voor zijn meer dan 850 pagina's dikke ''Geschiedenis van Suriname'' kreeg hij de [[koninklijke onderscheiding]] in de [[Orde van de Nederlandse Leeuw]]. Hij baseerde zich voor deze invloedrijke studie uitsluitend op archiefmateriaal en informatie van derden; zelf zette hij in [[Suriname]] nooit voet aan wal.
 
Julien Wolbers was getrouwd met Albertine Stoffels, welk huwelijk kinderloos bleef.