Nog voor de dood van Domela Nieuwenhuis in [[1919]] waswaren de redactie en de uitgave in handen van [[Gerhard Rijnders]], die dit tot zijn dood in [[1950]] is blijven doen. Rijnders was een eigenzinnig heerschap diedat tegen de zin van Domela Nieuwenhuis de krant na diens dood voortzette. Omdat hij weinig vernieuwingen in de krant bracht en een volkomen ondoorzichtig exploitatiebeleid voerde, besloten in [[1923]] de medewerkers [[Henk Eikeboom]] en [[Anthon Bakels]] om tijdelijk zelf het blad uit te gaan geven.<ref>[http://www.tijdschrift-de-as.nl/documenten/de_AS_158.pdf Martin Smit: ''De Kruistocht van Henk Eikeboom''; De AS 158: Nederlandse anarchisten in de Tweede Wereldoorlog; blz. 7-10; 2007] N.B.: in deze bron wordt de naam van Anthon Bakels onjuist gespeld als Anton Bakels.</ref><ref>[http://archiefeemland.courant.nu/issue/ADDE/1921-04-30/edition/0/page/1 De Eemlander], 30 april 1921. Voorpagina, 3e kolom, onderaan: Anthon Bakels. N.B.: in deze bron wordt de naam van Anthon Bakels juist gespeld, maar staat een fout in de achternaam van Eikeboom.</ref> Dit leidde tot het zogeheten 'Libertas'-schandaal (genoemd naar de drukkerij van de krant) waarin onafhankelijk onderzoek uitwees dat het een janboel was bij ''De Vrije Socialist''. Rijnders was het volstrekt niet eens met de aanbevelingen in het onderzoeksrapport en zette de krant als persoonlijke onderneming voort. Dit leidde ertoe dat vanaf [[1925]] het in Groningen verschijnende anarchistische weekblad ''[[De Arbeider]]'' de landelijke functie van ''De Vrije Socialist'' overnam. Toch wist Rijnders de uitgave voort te zetten met steun van anarchisten uit steden als Amsterdam, Haarlem, Rotterdam en Den Haag.
In de [[Tweede Wereldoorlog]] was ''De Vrije Socialist'' de enige anarchistische publicatie die doorging met verschijnen. Een verbod volgde evenwel in augustus 1940. Rijnders ging flink te keer tegen de [[Nationaal-Socialistische Beweging|NSB]], maar waakte er voor de Duitsers al te zeer voor het hoofd te stoten. Na de oorlog vervolgde Rijnders de uitgave als weekblad en bleef dat tot zijn dood in 1950 doen. Na zijn dood zetten verschillende groepen de uitgave voort. Grote commotie ontstond begin jaren vijftig toen bleek dat Rijnders de rechten van ''De Vrije Socialist'' had verkocht aan de katholieke drukker, die eigenhandig veranderingen doorvoerde in de kopij van het blad. Dit leidde in 1952 tot de heruitgave van ''Recht voor Allen'' waar weldra ook het blad ''Socialisme van Onderop!'' in opging. Rond dit blad waren anarchisten verenigd die meenden dat de uitgave van een anarchistisch weekblad door een organisatie diende te geschieden.
