Saad Hariri: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0.8
Regel 33:
Hariri wist een brede coalitie samen te stellen uit de vele partijen en etnische groepen die Libanon rijk is. Deze coalitie won de verkiezingen in het voorjaar van 2005 met een grote meerderheid: 72 van de 128 zetels. Hariri schoof [[Fouad Siniora]], een vertrouweling van zijn vader, naar voren om [[Najib Mikati]] op te volgen als premier van Libanon. Bij de verkiezingen van 7 juni 2009 behaalde de coalitie van Hariri 68 van de 128 zetels. Op 9 november 2009 werd Hariri beëdigd tot premier van Libanon.
 
Deze regering viel op 12 januari 2011, nadat elf ministers ontslag hadden genomen. Deze elf ministers waren afkomstig uit de [[Hezbollah]]-beweging en partijen die eraan gelieerd zijn. De shi’itische Hezbollah-beweging was woedend over de activiteiten van het door de Verenigde Naties gesteunde [[Libanontribunaal]] dat vanuit het Nederlandse [[Leidschendam]] de moord op Rafik Hariri onderzocht. De beweging vermoedde dat dit tribunaal aanklachten jegens prominente leden van Hezbollah ging formuleren en verweet het tribunaal dat het niet de mogelijkheid onderzocht van betrokkenheid van [[Israël]] bij de moord op Hariri, wat hiervoor volgens Hezbollah zowel de motieven als de middelen had.<ref>[https://archive.today/20120530142617/http://www.reuters.com/article/2010/07/22/us-lebanon-hezbollah-idUSTRE66L5GK20100722 ''Hariri tribunal to accuse Hezbollah members: Nasrallah''] Reuters, 22 juli 2010</ref>
 
Na het overlopen van Druzenleider [[Walid Jumblatt]] benoemde president [[Michel Suleyman]] op 25 januari Najib Mikati tot nieuwe premier. Hij werd gesteund door Hezbollah. Hariri weigerde deelname van zijn partij aan diens kabinet, en hij keerde terug naar zijn woonland Saudi-Arabië. Pas in 2014 ging hij weer naar Libanon, waar een impasse was ontstaan rond het vacante presidentschap. Hariri blokkeerde de verkiezing van de pro-Syrische [[Michel Aoun]], terwijl Hezbollah en Aoun elke andere kandidaat afwezen. Uiteindelijk werd eind 2016 overeengekomen dat Aoun president zou worden en Hariri (wederom) premier.