Had-je-me-maar: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k →Levensloop: wikilink |
||
Regel 3:
==Levensloop==
Nelis de Gelder was een zoon van Cornelis de Gelder en Johanna Zwankhuijsen. Hij trouwde in 1877, op 20-jarige leeftijd, met de 27-jarige Ludiena Johanna Meijer, die niet lang daarna overleed. In 1882 hertrouwde hij met de 23-jarige Christina Wilhelmina Veltman en na haar dood in 1889 met de 38-jarige weduwe Theodora Hollerman. Zijn beroep was, blijkens de huwelijksaktes, aanvankelijk werkman en later [[metselaar]].<ref>Huwelijksaktes van Cornelis de Gelder en Ludiena Johanna Meijer (Amsterdam, reg. 16 fol. 2, 15 augustus 1877), Cornelis de Gelder en Christina Wilhelmina Veltman (Amsterdam, reg. 20 fol. 38, 13 september 1882), Cornelis de Gelder en Theodora Hollerman, Amsterdam, reg. 2 fol. 3v, 23 januari 1889</ref> In 1919 gaf hij zijn beroep op als [[loodgieter|gasfitter]].<ref>Huwelijksakte van Hendrik Moria en Anna de Gelder, Amsterdam, reg. 5l fol. 33, 9 oktober 1919</ref> Hij zou ook [[acrobaat]] zijn geweest.
Nadat De Gelder tot twee keer toe weduwnaar geworden was, kon hij de zorg voor zijn vijf kinderen niet meer aan en begon hij een leven op straat. In het begin van de twintigste eeuw werd hij een bekende verschijning in Amsterdam, waar hij meestal te vinden was op het [[Rembrandtplein (Amsterdam)|Rembrandtplein]]. Daar probeerde hij met liedjes genoeg geld bij elkaar te sprokkelen om [[Brandspiritus|spiritus]] te kopen, de goedkoopste alcoholvariant die verkrijgbaar was. In 1916 werd De Gelder ingehuurd om reclame te maken voor de [[Revue (theater)|revue]] ''Had-je-me-maar'' van [[Louis Davids]]. Hiertoe zong hij het titellied uit de voorstelling tijdens zijn straatoptredens. Al snel kreeg De Gelder de titel van het lied als bijnaam. Zijn lokale bekendheid was in deze periode al groot; toen De Gelder in 1919 in het ziekenhuis lag vanwege een ontwrichte knie werd dat in de media gemeld.
| |||