Capitulatie (overgave): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aangevuld met etymologie |
|||
Regel 1:
[[Bestand:Field Marshall Keitel signs German surrender terms in Berlin 8 May 1945 - Restoration.jpg|thumb|Generaal-Veldmaarschalk [[Wilhelm Keitel]] ondertekent de onvoorwaardelijke capitulatie van de Wehrmacht in het hoofdkwartier van het Rode Leger te Berlijn-Karlshorst.]]
'''Capitulatie''', ook wel '''overgave''', is [[Internationaal recht|internationaalrechtelijk]] een verklaring dat een partij de strijd staakt tijdens een oorlog. De partij die zich overgeeft kan variëren van enkele troepen tot een totale overgave van een groep van [[staat (politiek)|landen]]. Een bekende manier van overgave gedurende een oorlog is het hijsen van een [[witte vlag]].
== Etymologie ==
Het woord capitulatie komt in het Nederlands voor vanaf het midden van de 16e eeuw en is ontleend aan het Franse woord capituler, dat tot het begin van de 17e eeuw vooral ‘een verdrag sluiten’ betekende. Daarnaast kwam vanaf de 16e eeuw de betekenis ‘zich overgeven volgens een verdrag’ op. Het Franse woord gaat terug op het middeleeuws Latijnse woord capitulare ‘punt voor punt opsommen, een stuk opstellen’, een afleiding van het Latijnse woord capitulum ‘hoofdstuk, clausule’, dat een verkleinwoord is van caput ‘hoofd’.<ref>[http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/capituleren Etymologiebank.nl]</ref>
==Capitulaties tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]]==
| |||
