Poorter: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 15:
== Buitenpoorter ==
Een buitenpoorter, ook wel hagepoorter, landpoorter of paalburger, was iemand die de [[burgerrecht]]en van een stad genoot, maar buiten de muren woonde. Deze status bestond over de hele [[Nederlanden (streek)|Nederlanden]], maar vooral in de [[Zuidelijke Nederlanden]]. Wat het begrip precies inhield, kon van stad tot stad variëren. Meestal waren het adellijken die het buitenpoorterschap van een stad bezaten, maar soms ook andere groepen, zoals in [[Maastricht]] de molenaars van de watermolens op de [[Jeker]].<ref name="Bosch">{{aut|Kornelis Bosch}} (2012): ''Om der stat vriheit wille. Het stadsbestuur van Maastricht tijdens de regering van Jan van Beieren (1389-1418)'', masterscriptie Universiteit van Gent, pp. 61-67 ([https://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/891/346/RUG01-001891346_2012_0001_AC.pdf online tekst]).</ref>
Het buitenpoorterschap werd niet door de kinderen overgeërfd. Wie het buitenpoorterschap wilde verkrijgen, moest poortersgeld betalen. Maar de buitenpoorter was vrijgesteld van belasting aan de heer van het gebied, bijvoorbeeld het recht van de heer om bij overlijden het beste stuk grond te kiezen uit de [[erfrecht|erfenis]]. De buitenpoorter viel niet onder de wetgeving van de plaatselijke heer, maar onder de wettelijke regelingen van de stad waarvan hij het buitenpoorterschap had. Daarnaast konden steden hun buitenpoorters oproepen voor deelname aan stedelijke [[militie]]s. Dit kon nadelig zijn voor de adel en de clerus, die inkomsten misten van welgestelde buitenpoorters. De graven van Vlaanderen probeerden om die reden het buitenpoorterschap in te perken, voor het eerst in 1195, maar ook in de 14e en 15e eeuw, met name in [[Gent]].<ref name="Bosch"/>
| |||