Limburgse vlaai: verschil tussen versies

Vlaai bestaat uit een ronde bodem van deeg, meestal met een diameter van 27 tot 32 centimeter, die plat is, met opstaande randen. Vlaaien zijn wezenlijk verschillend van taart omdat de bodem van een ander soort deeg is gemaakt, meestal een zoete gistdeeg, soms ook [[linze]]n- of [[Biscuit (gebak)|biscuitdeeg]]. Traditioneel (gegist) vlaaideeg lijkt op brooddeeg en is meestal wat zwaarder dan taartdeeg. Het kneden van het deeg (tegenwoordig meestal machinaal) kan vrij bewerkelijk zijn. Na het [[Rijsmiddel|rijzen]] wordt een deegbodem in een speciale bakvorm gelegd. Deze wordt gevuld met 'spijs', meestal een vulling van al dan niet [[Wecken|geweckte]] vruchten, zoals [[kruisbes]]sen, [[Kers (fruit)|kersen]], [[pruim]]en, [[Appel (plant)|appels]] of [[abrikoos|abrikozen]], maar ook een vulling van [[compote]], [[appelmoes]], [[pudding]] of [[rijstebrij]] is mogelijk. De spijs wordt soms afgedekt met een laag bladerdeeg ('toeslag'), een laag deegkruimels ('kruimelvlaai') of een raster van deeg ('ruitjes-', 'riempjes-' of 'laddervlaai'). De vlaai wordt samen met de vulling gebakken op een ijzeren bakplaat in een hete oven. Na het bakken (en afkoelen) wordt soms kaneel, poedersuiker of [[slagroom]] toegevoegd.<ref>{{Citeer web|werk=NRC|titel=Vlaai is veel, maar het is géén taart|datum=2020-01-10|auteur=Bastiaan Nagtegaal|url=https://www.nrc.nl/nieuws/2020/01/10/vlaai-is-veel-maar-het-is-geen-taart-a3986446}}</ref>

 

 

== Klassiekers en varianten ==