Genizah van Caïro: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
illustratie |
|||
Regel 15:
== Betekenis van de genizah ==
[[File:Solomon Schechter.jpg|thumb|Solomon Schechter in 1898 in de Cambridge University Library]]
De eerste keer dat de genizah van Caïro in Europese literatuur wordt genoemd is in 1773 door de Duitse dichter en reiziger Simon van Geldern in zijn boek ''The Israelites on Mount Horeb''. Tijdens een bezoek aan Caïro had hij geprobeerd de genizah te bezoeken, maar was de toegang ontzegd vanwege het geloof dat als iemand de pagina’s van de manuscripten zou aanraken een ramp zou volgen. Jacob Saphir, een afgevaardigde van de joodse gemeente in Jeruzalem, was de eerste die tijdens een bezoek aan Caïro in 1855 het wetenschappelijk belang van de inhoud van de collectie in de genizah zag. Hij beschreef die in zijn werk ''Even Sappir''. De eerste Europeaan die toegang kreeg tot de genizah was de Engelse schrijver en historicus Elkan Nathan Adler. Hij wist in 1888 ongeveer 25.000 manuscripten te verkrijgen.
De enorme betekenis van de genizah werd pas in 1896 in volle omvang duidelijk toen [[Agnes en Margaret Smith]] na een van hun reizen door Egypte een aantal bladen lieten zien aan Solomon Schechter, die toen hoogleraar in de studie van de [[Talmoed]] was aan de [[Universiteit van Cambridge]]. Hij herkende de [[Hebreeuws|Hebreeuwse]] tekst als die van de [[Wijsheid van Jezus Sirach]], een van de [[deuterocanonieke boeken]] in de [[Bijbel (christendom)|Bijbel]]. Hiervoor was geen tekst hiervan in het Hebreeuws bekend. Hij wist met hulp van zijn collega Charles Taylor voldoende fondsen te krijgen om een reis naar en een verblijf in Caïro van enkele maanden mogelijk te maken. Hij verkreeg toestemming van de joodse gemeenschap van Egypte om voor wetenschappelijke doeleinden mee te nemen wat hij relevant achtte. Hij bracht ruim 193.000 manuscripten mee naar Cambridge die nu de Taylor-Schechter Cairo Genizah Collection vormen. Dat is verreweg de grootste collectie van manuscripten uit de genizah in de wereld. Andere collecties zijn onder meer aanwezig in de Jewish Theological Seminary of America in New York, de [[Bodleian Library]] in Oxford, de bibliotheek van de [[Universiteit van Manchester]] alsmede bibliotheken in Parijs, Frankfurt, Wenen, Budapest, Leningrad and Philadelphia.
== Inhoud van de genizah==
| |||