Jan Willem IJzerman: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 23:
'''Jan Willem IJzerman''' ([[Leerdam (hoofdbetekenis)|Leerdam]], [[9 april]] [[1851]] - [[Den Haag]], [[10 oktober]] [[1932]]) was een [[ingenieur]] bij de aardoliewinning in [[Nederlands-Indië]], lid van de [[Tweede Kamer]], voorzitter van het [[Koninklijk Nederlands Aardrijkskundig Genootschap]] en een belangrijk persoon voor het behoud van de [[Borobudur]] en andere tempels op [[Java (eiland)|Java]].
Jan Willem IJzerman was de zoon van Arie IJzerman, hoefsmid te Leerdam, en Johanna van Malsen. IJzerman trouwde op 27 februari 1873 met Francisca J.J.A. Junius, die enige bekendheid verwierf als Indisch schrijfster, onder het pseudoniem [[Annie Foore]]. Na haar overlijden op 2 juni 1890 hertrouwde hij op 14 juni 1892 met Suzanna C. Koch. Uit het eerste huwelijk had hij drie dochters, uit het tweede twee zoons en drie dochters, en hij was de schoonvader van [[Hermien IJzerman]]. Na een opleiding aan de [[Koninklijke Militaire Academie]] werkte hij een paar jaar in Nijmegen en Breda bij de [[Genie (legereenheid)|genie]] om daarna (1874-1896) als (hoofd)ingenieur te werken aan verschillende spoorlijnen op Java en [[Sumatra (hoofdbetekenis)|Sumatra]] ten behoeve van de grondstoffenwinning.
In 1885 ontdekte IJzerman (de eerste voorzitter van de ''Archeologische Vereniging van [[Jogjakarta (hoofdbetekenis)|Yogyakarta]]'') de verborgen basis van de Borobudur. Het pad eromheen werd afgegraven en de fotograaf [[Kassian Cephas]] werd gevraagd alle 160 [[reliëf (beeldhouwkunst)|reliëfs]] die tevoorschijn kwamen te fotograferen. Daarna werden de reliëfs weer bedekt. Daarom zijn de opnamen van Céphas tot op de dag van vandaag de enige bron voor studie van deze reliëfs.
| |||