Stevensweert: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 2A02:A420:45:BA7C:2:1:2047:840D (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Stephanvc
→‎Geschiedenis: +tramgeschiedenis
Regel 36:
Het huidige Stevensweert ontstond in de vroege middeleeuwen op een eiland in de [[Maas]], waarbij de oostelijke tak de [[Oude Maas (Limburg)|Oude Maas]] was. Deze heerlijkheid behoorde aanvankelijk tot het [[Graafschap Loon]] en sedert 1243 tot [[Opper-Gelre]]. Vanaf 1253 behoorde het daar tot het [[Ambt Montfort (drostambt)|Ambt Montfort]]. In 1543 kwam Opper-Gelre aan de [[Habsburgse monarchie]] en werd aldus [[Spaanse Nederlanden|Spaans]] [[Opper-Gelre]]. Eind 15e eeuw werd hier waarschijnlijk de laatgotische beeldensnijder [[Jan van Steffeswert]] geboren. Het oorspronkelijke dorp werd in 1633 door de Spaanse veldheer [[Francisco de Moncada]] tot [[vestingstad]] omgebouwd. Om het plaatsje werd een aarden [[Stadswal|vestingwal]] met zeven [[bastion]]s en vijf [[ravelijn]]en aangelegd.
 
In 1702 werd Stevensweert door de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden|Staatsen]] belegerd, waarbij het [[kasteel Stevensweert|kasteel]] zwaar beschadigd werd en de vesting in Staatse handen kwam. Vanaf 1716 kwam Stevensweert definitief in Staatse handen en ging tot [[Staats-Opper-Gelre]] behoren. Stevensweert heeft tot op heden zijn zevenhoekige omtrek en geometrische stratenpatroon behouden. De originele vestingwal werd in 1874 geslecht. In 1882 werd de [[Eilandbrug (Limburg)|Eilandbrug]] aangelegd over de Oude Maas, waarmee het eiland verbonden werd met het vasteland. In 1922 kwam de [[tramlijn Roermond - Sittard]] gereed en Stevensweert kreeg een tramhalte. Dagelijks reden er vijf trams in beide richtingen en een rit naar [[station Roermond]] duurde 24 minuten. In 1937 werd de tramlijn opgebroken en nam busvervoer het reizigersverkeer over. Door de aanleg van het [[Julianakanaal]] (1925-1934) kwam Stevensweert opnieuw op een langgerekt eiland te liggen, slechts door enkele bruggen met de oever verbonden en daardoor nog steeds een min of meer geïsoleerde ligging vertonend. Na de Tweede Wereldoorlog kwam daar de grindwinning bij, ten gevolge waarvan een aantal plassen ontstonden.
 
In 2007 werd begonnen met de reconstructie van een klein deel van de vestingwerken aan de hand van historisch kaartmateriaal van een [[bastion]], [[ravelijn]] en bijbehorende gracht noordzijde van Stevensweert.