Interbellum: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 94.157.96.219 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Robbot
Regel 43:
President [[Woodrow Wilson]] had zich met zijn ideeën in het buitenland zeer populair gemaakt, maar binnenlandse irritatie opgewekt. Veel Amerikanen vonden dat hij de VS meesleepte in rare Europese oorlogen en ook van de [[Volkenbond]] zou wel weinig goeds komen. Hij kreeg het Verdrag van Versailles niet door de Senaat. Ook weigerde men deel te nemen aan de nota bene door Wilson zelf geïnitieerde Volkenbond. In 1919 kreeg Wilson een beroerte en in 1921 dwong zijn slechte gezondheid hem tot aftreden. Hij werd opgevolgd door [[Warren Harding]]. Die voerde een [[Isolationisme|isolationistisch]] beleid in de geest van de [[Monroedoctrine]] en onder de slogan "back to normal".
 
De VS hadden duizenden mannen naar het front gestuurd. Daar hadden ze de gruwelen van de oorlog gezien en leren drinken. Er bestond al een grote [[geheelonthouding]]sbeweging in de VS die door deze additionele angst voor een verspreiding van [[alcoholisme]] nog meer de wind in de zeilen kreeg. Bovendien waren de voorstanders van alcoholgebruik vaak ook van Duitse afkomst waardoor ze het pleit steeds meer verloren. Uiteindelijk kregen de geheelonthouders de overhand en voerde men de [[drooglegging (alcoholverbod)]] in. Dit werd geen succes: men onttrok zich er massaal aan door in Canada, Mexico of in illegale kroegen te gaan drinken. Drank werd illegaal gestookt en verhandeld, waar criminelen als [[Al Capone]] schatrijk mee werden. Duizenden Amerikanen overleden aan het drinken van met [[methanol]] of andere stoffen verontreinigde [[moonshine]]. Ten slotte werd de Drooglegging begin jaren 30 ingetrokken.
 
De Amerikanen zagen dat de Duitse herstelbetalingsverplichtingen in 1923 tot een [[Hyperinflatie|enorme economische crisis]] leidden en boden een saneringsplan aan. Duitsland zou een nieuwe [[Reichsmark|mark]] invoeren en de [[herstelbetaling]]en hervatten, maar de VS zouden Duitsland het geld lenen. Een deel van het geleende geld was bestemd voor herstelbetalingen, een ander deel mocht Duitsland zelf besteden. Engeland en Frankrijk betaalden van de herstelbetalingen de Amerikaanse banken weer terug en zo ontstond een cirkel waar iedereen tevreden mee was. De jaren 20, de [[roaring twenties]], stonden in het teken van de [[georganiseerde misdaad]], maar ze stonden ook voor voorspoed, [[jazz]] en [[optimisme]]. [[Ford Motor Company|Ford]] ontwierp zijn [[T-Ford]] en al snel reden overal auto's en ontstonden zelfs de eerste files. [[Aandeel|Beursaandelen]] vonden gretig aftrek en op [[New York Stock Exchange|Wall Street]] stegen de koersen.