Tempel Emanu-el: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2:
'''Tempel Emanuel''' (ook gespeld als ''Emanu-él'') is een voormalige [[synagoge]] aan het [[Wilhelminaplein (Willemstad)|Wilhelminaplein]] in de oude wijk [[Punda]] van [[Willemstad (Curaçao)|Willemstad]] op [[Curaçao]].
 
Het gebouw werd in gebouwd nadat er in 1864 ruzie was uitgebroken tussen de patriarchen van de machtige joodse families [[Jesurun]] ([[Shon Cochi Jesurun]]) en [[Maduro]] ([[Salomon Maduro]]) nadat de laatste resten van de geslechte stadsmuur gebruikt had om een deel van het [[Waaigat (Curaçao)|Waaigat]] te dempen voor de aanleg van De Ruyterkade, opwaar denu plekook waarschepen konden aanleggen van concurrenten van Jesurun, die verder alle werven van de [[Sint Annabaai]] in bezit had en dus zijn schepen[[monopolie]] aanlegdedoorbroken zag.<ref>{{Citeer web|url=https://www.nationaalarchief.cw/geschiedenis/het-opbouwen-en-afbreken-vd-stadsmuren|titel=Het opbouwen en afbreken van de stadsmuren|bezochtdatum=20-11-2020|auteur=|achternaam=|voornaam=|datum=|uitgever=Nationaal Archief|taal=}}</ref> Ook het feit dat Maduro zijn hoofdkantoor tegenover dat van Jesurun had gebouwd, hielp niet mee. De liberalere joden die zich achter Maduro schaarden scheidden zich af van de conservatieveren van de bestaande [[Mikvé Israël-Emanuelsynagoge|Mikvé Israëlsynagoge]] als de [[Nederlands Hervormde Israëlitische Gemeente]] en bouwden tussen 1865 en 1867 een nieuwe synagoge in [[Neoclassicistische architectuur|neoclassicistische]] stijl met een torenspits met aan de top een [[davidster]] op de vrijgekomen gronden van een oude verwaarloosde protestantse [[begraafplaats]] buiten de voormalige Steenen Padtspoort van de vestingwal tussen Punda en [[Pietermaai|Pietermaai Smal]]. Deze begraafplaats uit ongeveer 1680 werd in de volksmond ''Fo’i Porta'' ("buiten de poort") genoemd. Eromheen lagen voor de bouw illegale vuilnishopen.
 
In 1963 na decennia van teruglopende ledenaantallen besloten beide gemeenten na jaren van samensprekingen en het overlijden van twee broers van de familie Maduro die elk bij een van de andere gemeenten behoorden om weer in de oude synagoge samen te komen, die de naam Mikvé Israël-Emanuelsynagoge kreeg. Twee jaar eerder had de overheid reeds de gronden rondom het gebouw aangekocht om het gebied meer autoluw te maken en de samenkomende gemeenten de kans te geven het gebouw te restaureren en de benedenverdieping te herbestemmen tot recreatiezaal en lesruimten voor religieuze lessen. Na 1963 kwam het gebouw echter leeg te staan en verviel langzaam. In 1978 werd het gebouw gerenoveerd en omgevormd tot theater. In 1989 verkocht de joodse gemeente het gebouw aan het Van der Valk-concern, dat er een hotel bij wilde vestigen, maar uiteindelijk het gebouw in 1994 terug verkocht aan de overheid als onderdeel van een schikking. Deze gaf het in handen van Stichting Monumentenzorg Curaçao om het te restaureren op voorwaarde dat het gebouw daarna zou worden overgedragen aan het [[Openbaar Ministerie|openbaar ministerie]], die er in 1999 het parket van de [[Officier van justitie|officieren van justitie]] huisvestte.
 
{{Appendix|
{{references}}
----
* {{citeer web|url=https://www.openbaarministerie.org/nl/organisatie/geschiedenis/geschiedenis-tempel-emanu-el|titel=Geschiedenis Tempel Emanu-él|uitgever=Openbaar Ministerie|datumgeraadpleegd=20-11-2020}}
}}
 
[[Categorie:Punda]]
[[Categorie:Synagoge]]
[[Categorie:Bouwwerk in Willemstad]]
[[Categorie:Religie in Curaçao]]