Dopamine: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 74:
== Anatomie van dopaminerge circuits ==
Er zijn in de hersenen
* Het nigrostriatale circuit. Dit circuit is vooral betrokken bij de regulatie van motoriek. Het loopt van [[Mesencephalon|middenhersenen]] in de [[substantia nigra]] specifiek vanuit het [[pars compacta]] naar het dorsale deel van het [[striatum]] naar de [[prefrontale cortex|frontale hersengebieden]].
* Het mesolimbische circuit. Dit circuit heeft vooral een functie bij de regulatie van emotioneel gedrag, in het bijzonder gedrag dat bepaald wordt door [[beloningssysteem]]. Het ontspringt in kerngroepen van het [[tegmentum]] en projecteert via het ventrale deel van het [[striatum]] (de zogeheten [[nucleus accumbens]]) naar structuren in de frontale hersenen die deel uitmaken van het [[limbische systeem]] (zoals de [[cortex cingularis anterior]]).
* Het mesocorticale circuit. Ook dit circuit heeft zijn oorsprong in het [[Area tegmentalis ventralis|ventrale tegmentale gebied]] (VTG), en projecteert naar de [[cortex orbitofrontalis]] en de cortex cingularis anterior in de frontale hersenen.
* De cortex orbitofrontalis is eveneens onderdeel van het limbische systeem, en speelt een rol bij motivatie en emotionele reacties.
* De achterste [[hypothalamus]] heeft dopamine-neuronen die naar het [[ruggenmerg]] uitsteken
* De [[arcuate nucleus]] en de [[periventricular nucleus]] in de hypothalamus naar de [[hypofyse]] en remt zo de afscheiding van [[prolactine]]
* De zona incerta in de de hypothalamus stimuleert de afgifte van [[gonadotropin-releasing hormone]] nodig om de ontwikkeling van het mannelijke en vrouwelijke voortplantingssysteem
De fysiologische effecten van dopamine zijn afhankelijk van binding aan een van vijf verschillende subtypen van dopamine[[receptor (biochemie)|receptoren]], waarvan de D1- en D2-receptoren de meest bekende zijn.<ref>{{en}}E.R. Kandel, J.H. Schwartz & T.M. Jessell (1991). Principles of Neural Science. Third Edition. Elsevier, New York. {{ISBN|0-444-01562-0}}</ref> Deze hebben verschillende locaties in de hersenen. D1-receptoren worden bijvoorbeeld in het striatum en [[neocortex]] aangetroffen en D2-receptoren vooral in het striatum en het limbische systeem.
| |||