Gereformeerde Kerken in Nederland: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Scribent123 (overleg | bijdragen)
Scribent123 (overleg | bijdragen)
k Redactie/aanvulling
Regel 66:
 
=== '''Ds. H. De Cock''' ===
In 1834 werd ds. Hendrik de Cock predikant in [[Ulrum]] aangeklaagd door het Provinciale Kerkbestuur van de Nederlands Hervormde Kerk vanwege zijn boekje: '<nowiki/>''Verdediging van de ware gereformeerde leer en van de ware gereformeerden, bestreden en ten toon gesteld door twee zogenaamde gereformeerde leeraars, of de schaapskooi van Christus aangetast door twee wolven en verdedigd door H. de Cock'<nowiki/>'' Naar aanleiding van dit boekje werd ds. de Cock in december 1833 geschorst en afgezet voor onbepaalde tijd met behoud van traktement. Ds. De Cock onderwierp zich aan deze schorsing en zocht bij [[Willem I der Nederlanden|koning Willem I]] om rechtsherstel. Toen bleek dat ds. de Cock een aanbevelend voorwoord in een ander boekje '<nowiki/>''De evangelische gezangen getoetst en gewogen en te licht bevonden''' had geschreven, leidde dit in mei 1834 tot zijn afzetting als predikant. Ds. De Cock beriep zich toen op de synode maar de schorsing bleef gehandhaafd.
 
Steun kreeg ds. de Cock van zijn collega ds. Hendrik Pieter Scholte, waarna spoedig door de kerkenraad van Ulrum de ''Akte tot Afscheiding of Wederkeering'' werd opgesteld.
Regel 74:
Bijna alle gemeenteleden van Ulrum tekenden met de kerkenraad en ds. H. de Cock deze akte van afscheiding of wederkering. Al spoedig vonden in andere delen van het land afscheidingen plaats, waaronder in [[Genderen]] onder leiding van ds. H.P. Scholte. In 1836 hielden de Afgescheidenen hun eerste synode. Zij wilden evenwel niet langer als 'afgescheidenen' bestempeld worden en daarom spraken zij op deze synode uit met de naam van een nieuw kerkgenootschap: de [[Christelijke Gereformeerde Kerken|Christelijke Gereformeerde Kerk.]]
 
=== Christelijk Afgescheiden Gemeenten en de Gereformeerde Kerken onder het Kruis ===
Door druk van de overheid werden de afgescheidenen echter gedwongen om afstand te doen van de naam 'gereformeerd'. Daarom noemden zij hun kerkverband ''Christelijk Afgescheiden Gemeenten.'' Een klein deel van de afgescheidenen wilden echter onder geen beding afstand doen van de naam 'gereformeerd' en noemden zich: De ''Gereformeerde Kerken onder het Kruis.''
 
In 1869 verenigden beide groeperingen wederom tot de [[Christelijke Gereformeerde Kerken|Christelijke Gereformeerde Kerk.]] Het kerkverband bestond uit 308 gemeenten. [Slechts enkele Kruisgemeenten onthielden zich van deze vereniging en bleven zelfstandig voortbestaan. In 1907 verenigden deze gemeenten met de Ledeboeriaanse gemeenten onder leiding van ds. G.H. Kersten tot de [[Gereformeerde Gemeenten|Gereformeerde Gemeente]]<nowiki/>n].
Na de Afscheiding ontstonden twee kerkelijke groeperingen: de Christelijke afgescheiden gemeenten en de Gereformeerde Kerken onder het Kruis, die in 1869 grotendeels samengingen tot de [[Christelijke Gereformeerde Kerken|Christelijke Gereformeerde Kerk.]]
 
== '''Doleantie van 1886''' ==
Regel 82 ⟶ 83:
 
=== Dr. Abraham Kuyper ===
[[Abraham Kuyper|Dr. A. Kuyper]] was de meest drijvende kracht achter de doleantiebeweging. Hij had zich door de bestudering van de werken van [[Calvijn]] bekeerd van de [[Moderne theologie|Moderne Theologie]], waarin hij in Leiden door Prof. J.H. Scholten in onderwezen was.<ref>[https://www.rd.nl/kerk-religie/j-h-scholten-vader-van-de-moderne-theologie-1.628123 J.H. Scholten vader van de moderne theologie].</ref> Daarna voelde hij zich aangetrokken tot de Ethische richting <ref>[https://www.rd.nl/kerk-religie/ethische-theologie-niet-de-leer-maar-de-heer-1.692287 De ethische theologie niet de leer maar de Heer].</ref> Uiteindelijk viel hij echter onvoorwaardelijk voor het 'absoluut gezag van de Heilige Schrift', en werd een pleitbezorger van de [[Orthodox-gereformeerden|gereformeerde orthodoxie]]. Vanaf dat moment begint de strijd van dr. Kuyper om het kerkherstel. Met dit doel richtte Kuyper in 1880 een [[Vrije Universiteit Amsterdam|Vrije Universiteit]] in Amsterdam op.
 
In een paaspreek loochende de vrijzinnige Amsterdamse predikant Hugenholz de lichamelijke opstanding van Christus. Op een aanklacht van de Amsterdamse kerkenraad aan het classicale bestuur, was het antwoord dat in de reglementen van 1816 over de opstanding van Christus niet werd gesproken. Daarom kon ds. Hugenholz onmogelijk in staat van beschuldiging worden gesteld.
 
=== De doleantiebeweging ===
DaarDoor zijndeze meningpraktijk moestvan leervrijheid in de Nederlandse Hervormde Kerk kwam dr. Kuyper tot de overtuiging dat de Nederlands Hervormde Kerk vrijgemaakt moest worden van de organisatie opgelegd door [[Willem I der Nederlanden|Koning Willem I]] in 1816. Hiervoor was noodzakelijk een meerderheid in de kerkelijke besturen, hetgeen hem in Amsterdam ook lukte. VervolgensOp richtte11 april 1883 kwamen 250 kerkenraadsleden onder leiding van Kuyper inbijeen 1880waar eenbesluit [[Vrijetot Universiteitde Amsterdam|Vrijedoleantie Universiteit]]werd ingenomen. AmsterdamHet opkerkverband dat hierdoor ontstond waren de Nederduits Gereformeerde Kerken.
 
== '''De vereniging van 1892''' ==
Op 11 april 1883 kwamen 250 kerkenraadsleden onder leiding van Kuyper bijeen waar besluit tot de doleantie werd genomen. Het kerkverband dat hierdoor ontstond waren de Nederduits Gereformeerde Kerken. Het overgrote deel van deze kerk fuseerde op 17 juli 1892 met de Christelijke Gereformeerde tot de Gereformeerde Kerken in Nederland. Een klein deel van de Christelijke Gereformeerde Kerk bleef voortbestaan en heet sinds 1947 de [[Christelijke Gereformeerde Kerken]]).
 
=== '''Compromis omtrent 'doop en de wedergeboorte'.''' ===