Gamal Abdel Nasser: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 56351566 van 2001:1C06:8CB:4D00:6C30:C5FF:FDA:FFB (overleg) ongedaan gemaakt. Label: Ongedaan maken |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 12:
| overlijdensplaats = [[Caïro (stad)|Caïro]]
| partner = [[Tahia Kazem]]
| partij = [[
| vicepresident =
| handtekening =
Regel 27:
In 1956 probeerde Nasser een lening los te krijgen van de [[Verenigde Staten]] en het [[Verenigd Koninkrijk]] om de bouw van de [[Aswandam]] op de [[Nijl]] te bekostigen. Toen dat niet lukte kondigde hij op 26 juli de nationalisering aan van het [[Suezkanaal]]. Dit veroorzaakte de [[Suezcrisis]]. Deze begon op 29 oktober met een aanval door [[Israël]] dat het [[Sinaïschiereiland]] bezette en doorstootte tot [[Gaza (stad)|Gaza]] en het Suezkanaal. De [[Frankrijk|Fransen]] en de [[Verenigd Koninkrijk|Britten]], die hun belangen in het gebied verloren zagen gaan, eisten, [[Protocol van Sèvres|volgens tevoren met Israël gemaakte afspraak]], dat zowel Egypte als Israël zich tot 10 mijl van het Suezkanaal zouden terugtrekken, waarbij Egypte dus zowel het Suezkanaal als Sinaï zou moeten prijsgeven. Toen dat door Nasser afgewezen werd, landden op 5 november troepen van de Brits-Franse coalitie bij het kanaal. Onder druk van zowel de Verenigde Staten als de [[Sovjet-Unie]] in de [[Verenigde Naties]], moest de coalitie echter haar eisen opgeven en haar troepen terugtrekken. De Israëli's, die het Egyptische leger verslagen hadden, verkregen in ruil voor hun terugtrekking uit het Sinaïschiereiland de toezegging dat de acties van de [[Fedayin]] vanaf Egyptisch grondgebied zouden stoppen. Ondanks het succes van Israël won Nasser heel wat respect binnen de Arabische wereld door zijn onverzettelijke houding ten opzichte van de "imperialisten".
In 1958 gingen Egypte en [[Syrië]] op in één staat, de [[Verenigde Arabische Republiek]] (VAR), met Djamal Abd al-Nasser als president en de [[Nationale Unie (VAR)|Nationale Unie]] als enige politieke partij. Kort daarop werd ook Noord-[[Jemen]] opgenomen in deze unie. In 1961 verliet Syrië de unie. In 1965 werd Nasser zonder tegenstand herkozen als president van de VAR.
In 1967 sloot Nasser de [[Golf van Akaba]] af voor de Israëlische schepen en stuurde massaal troepen naar de grens met Israël, hetgeen aanleiding werd tot de [[Juni-Oorlog|Zesdaagse Oorlog]] met Israël. Na zijn nederlaag in dit conflict nam Nasser zijn verantwoordelijkheid en bood zijn ontslag aan. Hij bleef echter toch in functie na massale demonstraties ten gunste van zijn aanblijven. Een paar dagen later trok hij ook het premierschap en het leiderschap van de enige toegelaten politieke partij, de [[Arabische
Op 28 september 1970 stierf Nasser aan een hartaanval in zijn villa bij [[Caïro (stad)|Caïro]]. Hij werd als president opgevolgd door [[Anwar Sadat|Mohammed Anwar al-Sadat]].
| |||