Secularisatie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Een woord dat verkeerd gespeld was, veranderd |
|||
Regel 1:
{{wikt klein}}
'''Secularisatie''' is, strikt genomen, het onteigenen van bezit van de Kerk. Het gaat hier dan meestal om het bezit van land en [[klooster (gebouw)|kloosters]] dat overgaat van de [[Rooms-Katholieke Kerk]] op de [[overheid|staat]]. In de [[17e eeuw]], de tijd van het [[protestantisme]], werd de [[wereldlijke macht]] van zogenaamd seculiere vorsten in bepaalde streken groter in verhouding tot de macht van de Kerk. Daarom waren zij vaak in staat om bezit van de Kerk af te nemen.
Het woord wordt ook gebruikt wanneer een [[Priester#Seculiere en reguliere geestelijkheid|priester]] overgaat van de religieuze (reguliere) naar de seculiere (in dienst van een [[bisdom]]) staat. Secularisatie wordt toegestaan door de [[Heilige Stoel]] of de plaatselijke [[bisschop]], naargelang het regulier instituut (orde, klooster of congregatie) van pauselijk of diocesaan recht is. De H. Stoel staat secularisatie slechts toe aan de religieuzen-priesters, als zij een ordinarius gevonden hebben,
Regel 13:
Latijn ''saeculum'' betekent onder andere 'wereld', als in tegenstelling tot 'het geestelijke', dat is alles wat met godsdienst te maken heeft. ''Saecularis'' ('seculier') betekent 'werelds' of 'wereldlijk'. ''Saecularisatio'' betekent 'wereldlijk worden of maken'. De begripstegenstelling is steeds tussen [[geestelijke]] en [[leek (christendom)|leken]], dus kerk en religie in tegenstelling tot al het andere.
Het woord ''secularisatie'' heeft er in de loop der tijd betekenissen bijgekregen. Oorspronkelijk was het alleen van toepassing op [[monnik (christendom)|monniken]] die het [[klooster (gebouw)|klooster]] (als gebouw) verlieten om in de wereld te gaan leven, echter nog steeds onder geestelijk gezag. In latere tijd (de [[17e eeuw]]) werd met ''secularisatie'' ook het proces bedoeld om het beheer van kerkelijke goederen en instellingen onder het beheer van leken te brengen of in het bijzonder de [[onteigening]] van kerkelijke eigendommen door de [[overheid|staat]].
De joods-Duits-Britse [[sociologie|socioloog]] [[Norbert Elias]] (1897-1990) gebruikt het woord ''secularisatie'' voor de [[scheiding van kerk en staat]].
| |||