Verdrag van Orléans: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
Het '''Verdrag van Orléans''' was een huwelijks[[verdrag]] dat in 1275 werd ondertekend, dat leidde tot een kortstondige [[personele unie]] tussen de koninkrijken van [[Koninkrijk Navarra|Navarra]] en [[Koninkrijk Frankrijk|Frankrijk]]. Het werd ondertekend door [[Filips III van Frankrijk]] en zijn nicht [[Blanca van Artesië]], moeder en regentes van de tweejarige [[Johanna I van Navarra]]. De oorspronkelijke bedoeling van het verdrag was echter niet om een personele unie te creëren, maar om Filips III in staat te stellen Navarra te besturen in de naam van Johanna. Johanna zou ook trouwen met ofwel Filips’ eerstgeboren zoon en troonopvolger, [[Lodewijk van Frankrijk (1264-1276)|Lodewijk]], of zijn tweede zoon, [[Filips IV van Frankrijk|Filips]]. [[Paus Gregorius X]] verklaarde expliciet dat hij de voorkeur gaf aan een verbintenis met de jongste zoon, omdat hij waarschijnlijk wilde vermijden dat Navarra met Frankrijk zou versmelten. Lodewijk stierf echter in 1276, waardoor Filips de enige keuze was volgens de voorwaarden van het verdrag.<ref name=":0">{{Aut|auteur=E. Woodacre}}, ''The Queens Regnant of Navarre: Succession, Politics, and Partnership, 1274-1512'', New York, 2013, p. 29.</ref>
Opvallend genoeg verplicht het verdrag zowel Filips als Blanca hun kinderen ervan te overtuigen het huwelijk te aanvaarden zodra ze de [[Seksuele meerderjarigheid|meerderjarigheid]] bereikten, "tenzij ernstige ziekte, misvorming of andere redelijke belemmering bij een van hen optreedt vóór hun huwelijk".<ref>{{Aut|auteur=T. Evergates}}, ''The Aristocracy in the County of Champagne, 1100-1300'', Philadelphia, 2011, pp. [https://books.google.be/books?id=QdNAAQAAQBAJ&pg=PA56 56]-[https://books.google.be/books?id=QdNAAQAAQBAJ&pg=PA57 57].</ref> Het verdrag bepaalde ook dat als Johanna's echtgenoot niet de Franse troonopvolger zou zijn, ze een extra jaarinkomen van 4.000 pond zou krijgen als compensatie voor een [[Weduwengoed|bruidsschat]].<ref>{{Aut|auteur=E. Woodacre}}, ''The Queens Regnant of Navarre: Succession, Politics, and Partnership, 1274-1512'', New York, 2013, p. 29, {{Aut|auteur=T. Evergates}}, ''The Aristocracy in the County of Champagne, 1100-1300'', Philadelphia, 2011, pp. [https://books.google.be/books?id=QdNAAQAAQBAJ&pg=PA56 56]-[https://books.google.be/books?id=QdNAAQAAQBAJ&pg=PA57 57].</ref> Wanneer Johanna’s toekomstige man Filips hem zou opvolgen, beloofde Filips III dat ze een nog grotere bruidsschat zou krijgen. Het verdrag zou geen effect hebben op de voogdij van Blanca over Johanna of Blanca's eigen bruidsschat.<sup>[2]</sup> De eerste door Frankrijk aangestelde gouverneur van Navarra, volgens de voorwaarden van het verdrag, was de seneschalk van Toulouse, [[Eustaqui de Beaumarchais|Eustache de Beaumarché]].<ref>{{Aut|auteur=E. Hallam - J. Everard}}, ''Capetian France 987-1328'',
Het verdrag gaf Frankrijk in feite een strategisch bolwerk in Iberië, maar het zorgde er ook voor dat Johanna haar koninkrijk niet zou verliezen aan het naburige [[Kroon van Castilië|Castilië]] en [[Kroon van Aragón|Aragon]]. Maar wat nog belangrijker was: het bracht Johanna's [[graafschap Champagne]] in het [[ Frans koninklijk domein |Franse kroondomein]]. De personele unie die door het verdrag werd gecreëerd, eindigde in 1328, toen Filips en Johanna's kleindochter [[Johanna II van Navarra]] er niet in slaagde de Franse kroon te erven. Champagne bleef echter wel in Franse handen.<ref name=":0" />
| |||