Ivan Graanoogst: verschil tussen versies

'''Ivan''' (ook: '''Iwan''') ''' Frank Graanoogst''' (bijnaam ''Grantjie'') (geb. onbekend), is een [[Suriname|Surinaamse]] ex-legercommandant. Graanoogst was tijdens de [[militaire dictatuur]] voor een korte periode de plaatsvervangend bevelhebber van het Nationaal Leger van Suriname nadat [[Desi Bouterse]] vanwege onenigheid met president [[Ramsewak Shankar]] bedankte voor deze functie. Samen met Desi Bouterse wordt Graanoogst gezien als het brein achter de [[telefooncoup|Telefooncoup]] van december 1990. Na deze coup werd Graanoogst voor enkele dagen interim-president van [[Suriname]]. Bij het aantreden van Desi Bouterse als [[president van Suriname]] in augustus 2010, benoemde hij Graanoogst tot de secretaris van het kabinet van de president.

Na het ontslag van Bouterse werd Graanoogst de plaatsvervangend bevelhebber van het leger. Graanoogst was zeer ontstemd over het feit dat president Shankar de reden was waarom Bouterse zijn functie had neergelegd. In het kader hiervan pleegden Bouterse en Graanoogst op 24 december 1990 de [[Telefooncoup]], de tweede militaire staatsgreep in Suriname (gearrangeerd door Bouterse, uitgevoerd door Graanoogst). Waarnemend bevelhebber Graanoogst belde naar het presidentieel paleis en deelde president Shankar mee dat de militairen wederom genoodzaakt waren om de macht over te nemen en dat hij dus naar huis kon gaan. President Shankar zou nog aan Graanoogst gevraagd hebben: "''Nemen we dat maar zo?''", maar op advies van VHP voorzitter [[Jagernath Lachmon]], die zich de gewelddadige daden van het Nationaal Leger in 1980, 1982 en 1986 goed kon herinneren, gaf Shankar gehoor aan het besluit van de legerleiding.<ref>''The Kingdom of the Netherlands in the Caribbean: 1954-2004 : what Next?'' Lammert de Jong, Douwe Aafko en Anne Boersema</ref> Na de coup werd Graanoogst voor enkele dagen waarnemend president van Suriname. Nadat Bouterse als legerleider was hersteld, werd de 77-jarige [[Johannes Kraag|Johan Kraag]] op [[29 december]] [[1990]] tot president benoemd.

In januari 1992 werd plaatsvervangend bevelhebber Graanoogst in Nederland verdacht van [[drugshandel]]. Graanoogst zou volgens de [[Rotterdam]]se justitie samen met [[Ruben Rozendaal]] onder meer de smokkel van 183 kilo [[cocaïne]] vanaf het vliegveld [[Johan Adolf Pengel International Airport|Zanderij]] naar [[Luchthaven Schiphol|luchthaven Schiphol]] in juni 1990 mogelijk hebben gemaakt. Ook zou Graanoogst eind 1989 betrokken zijn geweest bij de invoer van 330 kilo cocaïne in Nederland via de [[Haven van Rotterdam|Rotterdamse haven]]. Graanoogst ontkende stellig zijn betrokkenheid bij drugshandel. ''"In het verleden niet, nu niet en in de toekomst ook niet''", zei Graanoogst in een reactie aan het ochtendblad [[De Ware Tijd]]. Hoofd van de Surinaamse recherche, [[Chan Santokhi]], zei de naam van Rozendaal wel eerder te hebben gehoord in drugszaken, maar die van Graanoogst niet.<ref>http://www.digibron.nl/search/share.jsp?uid=00000000012df67bae14cb5b44773bc4&sourceid=1011</ref>