Evangelische Omroep: verschil tussen versies

De tweede helft van de jaren tachtig vormde dus een overgangsperiode, waarin de EO begon te beseffen dat Nederland 'post-christelijk' was. In de [[1990-1999|jaren negentig]] veranderde de Evangelische Omroep van een [[stichting]] in een [[Vereniging (rechtspersoon)|vereniging]] en werd de nieuwe evangeliserende strategie nog verder doorgevoerd. In het najaar van 1992 startte de talkshow ''[[Het Elfde Uur]]'' waarin met bekende en minder bekende gasten onder leiding van [[Andries Knevel]] werd gediscussieerd over onderwerpen uit de actualiteit. De gapende kloof tussen christenen en niet-christenen groeide nog altijd en steeds meer programma's waren gericht op het overbruggen van die kloof; zo ging in 1993 de serie ''[[Fifty-Fifty (televisieprogramma)|Fifty-Fifty]]'' van start waarin Binnendijk gesprekken aanging met bekende Nederlanders met zeer uiteenlopende levensopvattingen en startte in het najaar van 1996 ''[[Jong (televisieprogramma)|Jong]]'' waarin jongeren aan het woord kwamen met een bijzonder verhaal over uiteenlopende onderwerpen.

[[Bestand:Bert van Leeuwen 1991.png|250px|thumb|Presentator [[Bert van Leeuwen]] (1991)]]
De aandacht verschoof enigszins van het maken van programma's om het eigen standpunt te verkondigen (vaak vooral bekeken door de eigen christelijke achterban), naar [[evangelisatie|evangeliserende]] programma's voor een minder of zelfs niet-christelijk publiek. Een voorbeeld daarvan is ''[[Het Familiediner]]'' waarin [[Bert van Leeuwen]] gebroken families de eerste stap wil laten zetten om tot elkaar te komen. Ook de quiz ''[[Ik weet het beter]]'' wordt door Van Leeuwen gepresenteerd, gevolgd door ''[[That's the Question]]'' in 2003. Dit woordspel van Nederlandse makers, waarin het de bedoeling was om een vraag te achterhalen en te beantwoorden, kent een eigen variant in verschillende landen waaronder Polen, Groot-Brittannië, de Verenigde Staten, Finland, Frankrijk en Zwitserland.