Portier (beroep): verschil tussen versies

Vandaag de dag staan portiers vooral voor grote, chique [[hotel (hoofdbetekenis)|hotelhotels]]s, kantoorgebouwen en appartementengebouwen. Vaak hebben ze ook [[conciërge]]-achtige taken, zoals het regelen van een [[taxi (vervoer)|taxi]] of het geven van informatie aan gasten. Portiers hebben ook [[beveiliging]]staken. Dat geldt vooral voor horecaportiers, die voor een [[café|kroeg]] of [[discotheek (hoofdbetekenis)|discotheek]] staan, maar ook voor portiers van bijvoorbeeld [[gevangenis]]sen en andere overheidsgebouwen.

Portiers bestonden al in de [[Romeinse oudheid]]. Ze werden in het [[Latijn]] ''ianitor'' genoemd (van ''iānua'', "deur"). Hiervan is het moderne [[Engels (hoofdbetekenis)|EngelsEngelse]]e woord ''janitor'' ("[[conciërge]]") afgeleid.

Een portier kan worden gezien als gastheer, bemiddelaar en probleemoplosser en is tevens het visitekaartje van een horecagelegenheid. Een portier is onder andere belast met het toezien op binnenkomende bezoekers, het weren van drugs en wapens en het beleid aan de deur van de horecagelegenheid. Hij of zij kan personen de toegang weigeren tot het gebouw of een feest. Sommige portiers zullen bezoekers [[fouilleren]] alvorens deze binnen te laten, om te voorkomen dat [[harddrugs]] of wapens mee naar binnen worden genomen. Een andere taak van een portier is het (tijdig) signaleren en op gepaste wijze verwijderen van ongewenste bezoekers in overeenstemming met de beleidsrichtlijnen van een (horeca)organisatie. Ook houden portiers toezicht door het lopen van controlerondes en probeert men de situatie binnen zo veilig mogelijk te houden of te maken voor de bezoekers.

In het geval van vechtpartijen of andere [[calamiteit]]en grijpt een portier in en zal men proberen mogelijke overtreders buiten de deur te zetten, al dan niet in directe samenwerking met de [[politie]]. Afhankelijk van de [[gemeente (bestuur)|gemeentegemeentegrenzen]]grenzen waar een horecagelegenheid gevestigd is, wordt er soms opgetreden in het publieke domein.

Sinds de invoering van de [[Wet Particuliere Beveiligingsbedrijven en Recherchebureaus]] (WPBR) in [[Nederland (hoofdbetekenis)|Nederland]] in april 1999 mag niet zomaar iedereen meer portier worden of dergelijke werkzaamheden uitoefenen. Portiers moeten nu in het bezit zijn van het op naam gestelde SVH Diploma Horecaportier, dat wordt afgegeven door de [[Stichting Vakbekwaamheid Horeca]] (SVH).

De opleiding voor horecaportiers is gericht op de praktische taakuitvoering vanuit standaardprocedures. De horecaportier wordt vertrouwd gemaakt met het controleren van personen en goederen, het preventief en repressief optreden, het signaleren van onregelmatigheden, het alarmeren van personen en instanties, het rapporteren, werken met hulpmiddelen (denk aan een [[portofoon]] of [[metaaldetector]] en het optreden bij calamiteiten. Ook moet een horecaportier kunnen om gaan met [[emotie|emotionele]] situaties en zich bewust zijn van de effecten van zijn eigen gedrag. Tot slot moet een portier gedegen kennis hebben van de voor de uitoefening van zijn/haar beroep belangrijke wet- en regelgeving. Al deze kennis kan worden aangetoond door als aspirant-portier een examen afleggen. Hierbij worden de onderstaande onderwerpen met een [[theorie]]-examen getoetst:

* Sociale vaardigheden

Nadat het examen tot horecaportier succesvol is doorlopen dient de horecaportier nog toestemming te verkrijgen van het ministerie van Justitie om als horecaportier te mogen werken. Bij het al dan niet verlenen van deze toestemming wordt bijvoorbeeld gekeken naar eventuele justitiële antecedenten (of men een [[strafblad]] heeft) en andere persoonlijke omstandigheden. Als de toestemming verleend is, ontvangt de horecaportier een blauw legitimatiebewijs. Dit dient men altijd bij zich te dragen en, volgens de tekst van de [[Wet op de Particuliere Beveiligingsorganisaties en Recherchebureaus]] (WPBR), "op ieder redelijk verzoek" onmiddellijk te kunnen tonen, bijvoorbeeld bij controles van de politie.

{{Commonscat|Doormen}}