Jean-Louis Pisuisse: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
OlafJanssenBot (overleg | bijdragen)
k Linkonderhoud KB: http://resolver.kb.nl --> httpS://resolver.kb.nl
→‎Cabaret: Vanaf 1914 NL repertoire toegevoegd
Regel 24:
Pisuisse trok op 20-jarige leeftijd naar Amsterdam, waar hij als [[journalist]] werkte bij het ''[[Algemeen Handelsblad]]''. In 1907 toerden Pisuisse en zijn collega- journalist [[Max Blokzijl]] door Nederland; vermomd als Italiaanse [[straatzanger]]s. Resultaat van dit als grap begonnen project was het succesvolle boekje ''Avonturen als straatmuzikant'' met illustraties van [[Louis Raemaekers]] en [[Jan Feith]]. Van 1908 tot 1913 ondernamen de twee chansonniers/journalisten een wereldreis. Ze noemden hun chansons ''levensliederen''.
 
Pisuisse besloot de journalistiek vaarwel te zeggen en werd fulltime artiest. Beïnvloed door de cabarets die hij in [[Parijs]] had bezocht, richtte hij het eerste volwaardige cabaretgezelschap van Nederland op. In samenwerking met impresario [[Max van Gelder (impresario)|Max van Gelder]] organiseerde hij vanaf 1912 cabaretvoorstellingen in het [[Kurhaus (Scheveningen)|Kurhaus]] in [[Scheveningen]]. Hij stelde in deze periode verschillende boeken met liedjes in verschillende talen samen, zoals ''Chansons internationales'' en ''Honderd liederen uit het Fransch, Duitsch en Engelsch repertoire''. Na een korte onderbreking tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] had hij vanaf 1915 in diverse talen succes met repertoire van bijvoorbeeld [[Aristide Bruant]], van hemzelf of van [[Dirk Witte]]. Die laatste schreef een van de bekendste Nederlandse cabaretliedjes voor Pisuisse: ''[[Mens, durf te leven]]''.
Vanaf 1914 zong Pisuisse ook liedjes in het Nederlands, o.a. van [[Dirk Witte]]. Deze laatste schreef vele bekende Nederlandse cabaretliedjes voor Pisuisse, o.a.: ''[[Mens, durf te leven]]''. <ref name=Iperenboek>{{Citeer boek|titel=’t Hooge Nest|auteurlink=|voornaam=Roxanne van|achternaam=Iperen|hoofdstuk=Mensch, durf te leven|uitgever=Lebowski|plaats=Amsterdam|datum=2018|editie=5e druk|isbn=9789048841783}}</ref>
Na een korte onderbreking tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] had hij vanaf 1915 in diverse talen succes met repertoire van bijvoorbeeld [[Aristide Bruant]], van hemzelf of van Dirk Witte.
 
In de eerste jaren zorgde Max Blokzijl voor de pianobegeleiding. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd deze echter onder de wapenen geroepen. Zijn vervanger als pianist werd [[Jan Hemsing]], die in 1922 ernstig ziek werd en toen werd vervangen door [[Henk Stuurop]]. De zanger [[Paul Collin]] maakte tien jaar lang deel uit van het gezelschap, en zette het na Pisuisses dood nog enkele jaren voort.