Keizer Frederik II: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 121:
 
Hij voerde niet alleen de politieke druk op in Noord-Italië, maar ook tegen de [[Kerkelijke Staat]].
Frederik ging verder met het innemen van steden: [[Città di Castello]], [[Gubbio]], [[Foligno]], [[Nocera Umbra|Nocera]], [[Arezzo (stad)|Arezzo]] (1240). Frederik geeft 29 januari 1240 opdracht tot de bouw van [[Castel del Monte (kasteel)|Castel del Monte]]. [[Orvieto]], [[Montefiascone]], [[Orte]] volgen. Hetzelfde jaar geeft [[Viterbo (stad)|Viterbo]] zich over en Frederik bouwt er een kasteel. [[Tarquinia]], [[Civita Castellana]]. [[Perugia (stad)|Perugia]] bleek onneembaar en bleef pauselijk bezit. De weg naar Rome lag open. De paus wist met een dramatische processie het volk voor zich te winnen en Frederik trok de stad voorbij. Na de grote hofdag in [[Foggia (stad)|Foggia]] werd [[Beleg van Faenza|Faenza]] belegerd]] en na acht maanden ingenomen. De inwoners werden gespaard. De paus riep op tot een concilie in Rome op Pasen 1241 en zocht een plaatsvervanger voor Frederik als keizer.
 
Op 9 april 1241 werden de verenigde legers van de Duitse Orde, Duitse Tempeliers, Polen, Oostenrijk en Silezië bij [[Liegnitz]] door de [[Mongolen]] verpletterend verslagen. De paus verzette zich tegen Frederiks oproep tot verenigd verzet, omdat hij Frederik gevaarlijker vond dan de Mongolen. Alleen omdat [[Groot Khan]] [[Ogodei]] 11 december 1241 overleed, werd het westen niet door de Mongolen onder de voet gelopen.