Horigheid: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Grammatica gecorrigeerd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app Bewerking via iOS-app
k Grammatica gecorrigeerd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app Bewerking via iOS-app
Regel 25:
In West-Europa is de horigheid gaandeweg verdwenen, omdat steeds meer boeren rechten kregen, of omdat de horige en zijn heer overeenkwamen hun wederzijdse verplichtingen in geld uit te drukken. Dit gold met name voor de verplichting een bepaald deel van de oogst af te staan. Een heer had soms meer aan geld; dan kon hij immers zelf beslissen waar hij zijn inkomsten aan uitgaf of hij had al schulden in geld. Deze constructie leidde ertoe dat er steeds meer nadruk kwam te liggen op geld, zodat dat de verhouding tussen de heer en zijn horigen ging bepalen en dus niet zoals voorheen de rechten en plichten.
 
In Frankrijk was de ''personele'' horigheid (''servage personnel'') - waarbij horigen aan hun land gebonden waren - verdwenen in de zestiende eeuw. De reële horigheid bleef bestaan, waarbij iemand horig genoemd werd door het verwerven van een stuk grond met daaraan verbonden verplichtingen en in de onmogelijkheid de grond te verkopen of te laten erven (bij overlijden keerde de grond terug naar de eigenaar, wat [[Amortificatie|''mainmorte'']] genoemd werd). Vanaf de zeventiende eeuw was de mainmorte in Frankrijk dode letter, behalve in de door Lodewijk XIV verworven nieuwe gebieden zoals de [[Franche-Comté]], en was horigheid praktisch gezien vergelijkbaar met een pachtovereenkomst. De officiële afschaffing door [[Lodewijk XVI van Frankrijk|Lodewijk XVI]] in 1779 was niet meer dan een formaliteit, hoewel de landeigenaars in de Franche-Comté het koninklijk decreet niet erkenden, omdat zij niet, zoals voorzien, schadeloos gesteld waren.
 
Na de [[Franse Revolutie]] werden de adellijke landgoederen aangeslagen en verkocht, en kwam een klasse van burger-eigenaars in de plaats van de adellijke heren en kerkelijke eigenaars. De "reële horigheid" (''servage réel'') werd in 1801 vervangen door het pachtrecht (''louage d'ouvrage'', later ''fermage'' genoemd), die praktisch gezien niet verschilde van de reële horigheid zoals onder het einde van het Ancien Régime.