Genderbevestigende operatie: verschil tussen versies

Negen maanden voor de operatie moet worden begonnen met het definitief [[ontharen]] van de huid die voor de [[vaginoplastiek]] wordt gebruikt. Dit is om te voorkomen dat er haren in of uit de vagina gaan groeien.<ref>{{Citeer web|url=http://internet-extra.vumc.nl/communicatie/folder-vaginaplastiek/Release/index.html|titel=Vaginaplastiek Patiëntenfolder VUmc|bezochtdatum=2016-08-13|auteur=drs. M.B. Bouman, drs. M.E. Buncamper, dr. W.J.H.J. Meijerink, dr. F.B. Niessen|datum=2011|uitgever=VUmc}}</ref> De vaginoplastiek bestaat uit drie delen. Allereerst worden de [[testisTeelbal|testes]] en [[Zwellichaam|zwellichamen]] verwijderd. De [[Eikel (anatomie)|eikel]] en [[zenuw]]en worden voor een groot deel gespaard en omgevormd tot een [[clitoris]]. Tussen de [[Anus (anatomie)|anus]] en [[urineblaas]] wordt een holte gemaakt, waarin de [[huid]] van de penis en een deel van de [[Scrotum|balzak]] naar binnen gevouwen wordt. Van de overgebleven huid van de balzak worden [[schaamlippen]] gemaakt. Vaak is later een operatie nodig om de binnenste en buitenste schaamlippen bij te werken. Het andere deel van de operatie is het verleggen en innaaien van de [[urinebuis]]. Na genezing van de wonden moet de holte geregeld opengehouden worden en opgerekt worden, dit noemt men dilateren. In principe is geslachtsverkeer na herstel mogelijk. Doordat de zenuwen zo goed mogelijk gespaard worden is ook een [[orgasme]] mogelijk.