Gontram van Bourgondië: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Toevoegen dat Gunthram ook beschermheilige van moordenaars an bewakers was |
k +References; cosmetische wijzigingen |
||
Regel 1:
[[
De heilige '''Gontram''' of '''Gunthram''' (ca [[545]] - [[Chalon-sur-Saône]], 28 maart [[592]]) was een zoon (derde oudste, de tweede oudste overlevende) van koning [[Chlotarius I]] en een broer van koning [[Charibert I]] van [[Neustrië]], [[Chilperik I]] van [[Soissons (stad)|Soissons]] en [[Sigebert I]] van [[Austrasië]]. Gontram werd in [[561]] koning van [[Orléans]] en in [[567]] koning van [[Koninkrijk Bourgondië|Bourgondië]], [[Marseille]] en [[Arles]].
Hij was met Mercatrudis getrouwd maar scheidde later van haar. Nadat Mercatrudis ziek werd, liet hij haar dokter vermoorden. Hierna bekeerde hij zich tot het [[christendom]]. Hij was een bedreven diplomaat en steunde de Kerk. Wellicht werd hij daarom gunstig geportretteerd dor [[Gregorius van Tours]]. Gontram was geliefd bij zijn volk, ondanks dat hij verantwoordelijk was voor bloedige gewelddaden.
Zijn veldtochten voerde hij tegen de [[Bretons (volk)|Bretoenen]] en tegen de [[Wisigoten]] gelegerd in het restland [[Septimanië|Septimania]]. Gontram voerde manifest een anti-Gotische politiek, en dit omwille van zijn drang naar gebiedsuitbreiding. Zijn broer [[Sigebert I]] en zijn schoonzus [[Brunhilde]], zelf een Gotische prinses, daarentegen voerden een pro-Gotische politiek vanuit [[Austrasië]]. Dit leidde tot een gespannen verhouding tussen Bourgondië-Orléans en Austrasië. De spanning liep nog op toen Gontram de [[Longobarden]] in Noord-Italië steunde tegen de [[Byzantijnen]] in Midden-Italië; Austrasië steunde dan weer de Byzantijnen. Gontram kon met moeite een opstand van een zekere Gundowald onderdrukken, die gestuurd werd door de Byzantijnen en die zichzelf ook een Merovinger noemde.
Na de dood van zijn broer Sigebert I van Austrasië verbeterde de relatie tussen Gontram en het Austrasische hof aanzienlijk. Deze vriendschap werd vastgelegd in het [[Verdrag van Andelot]] tussen Gontram en Sigebert's weduwe Brunhilde. Gontram adopteerde zelfs Sigebert's zoon [[Childebert II]] als opvolger voor zijn koninkrijk.
Gontram had vijf kinderen bij drie vrouwen, waarvan er slechts een de volwassen leeftijd bereikte.
Regel 18:
==Zie ook==
*[[Lijst van koningen en keizers van het Frankische Rijk]]
== Referenties ==
{{References}}
[[Categorie:Koning der Franken]]
| |||