Néstor Cerpa Cartolini: verschil tussen versies

vakbondsbestuurder uit Peru (1953-1997)
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Gemaakt door het vertalen van de pagina "Néstor Cerpa Cartolini"
(geen verschil)

Versie van 14 apr 2020 20:39

Luis Néstor Fortunato Cerpa Cartolini ( Lima, 14 augustus 1953 - 22 april 1997 ) - ook wel bekend onder zijn nom de guerre kameraad Evaristo (Spaans: Camarada Evaristo) - was een leider van de Peruaanse Revolutionaire Beweging Tupac Amaru (MRTA), een Marxistische guerrillabeweging opgericht met als doel om Peru uit de economische invloedssfeer van de Verenigde Staten trekken en om een marxistisch-leninistische staat te vestigen[1]. In de jaren negentig was de organisatie, na het Lichtend Pad, de op een na belangrijkste guerrillabeweging in het land. De organisatie werd door de Peruaanse overheid als een terroristische organisatie beschouwd.[2]

Cerpa werd geboren in de volkswijk La Victoria, in Lima. Als vakbondsleider was hij in de jaren zeventig betrokken bij de bezetting van de Cromotex-textielfabriek, naar aanleiding van een op handen zijnde sluiting van die fabriek. Bij die bezetting werd een politieman gedood. De bezetting werd met geweld beëindigd door de militaire regering van Peru, wat leidde tot de dood van zes arbeiders. Bij deze actie werd Cerpa gearresteerd en veroordeeld tot enkele maanden gevangenisstraf.[3]

Na zijn vrijlating kwam hij in contact met Víctor Polay Campos en Miguel Rincón. Zij waren bezig een guerrillabeweging op te zetten en Cerpa sloot zich bij hen aan[3]. Ze wilden met hun beweging de corruptie bij de Peruaanse overheid bestrijden, waarbij ze de Amerikaanse economische invloed als boosdoener zagen en het Marxisme als oplossing. Ze waren lid van de Amerikaanse Populaire Revolutionaire Alliantie, maar waren van mening dat veranderingen via die weg niet snel genoeg gingen. Er was dus een nieuwe organisatie nodig, die slagvaardiger kon optreden. Ze noemden deze organisatie "Túpac Amaru", naar Túpac Amaru II, de Quechua-indiaan die in de 18e eeuw de Spaanse autoriteiten uitdaagde. Zij zagen de overheid als een onderdrukkende macht, en meenden dat die het best bestreden kon worden door mensen aan te vallen die geld en macht hadden[1].


Eind 1985 reisde hij naar Colombia, waar hij betrokken was bij de 19 april beweging, destijds een guerrillabeweging. Na zijn terugkeer naar Peru en na de arrestatie van Víctor Polay in 1992 werd Cerpa de belangrijkste leider van Tupac Amaru.

Cerpa kwam om het leven tijdens de ontknoping van de aanval op de Japanse ambassade te Lima op 17 december 1996. Bij deze meest ingrijpende, en tevens laatste, actie van Tupac Amaru werden honderden personen gegijzeld, waaronder ambassadeurs van diverse landen. Op 22 april 1997 maakte het leger een einde aan de actie, waarbij alle gijzelnemers, waaronder Cerpa, werden gedood[4][5].

Lange tijd was van geen van de gijzelnemers bekend waar ze begraven waren[6]. Pas in 2001 bleek dat Cerpa op 24 april 1997 in een massagraf was begraven, zonder naam en zonder ceremonie, op de Nueva Esperanza-begraafplaats in Villa María del Triunfo, een buitenwijk van Lima. In dat jaar werden zijn stoffelijke resten opgegraven voor forensisch onderzoek om de oorzaak van zijn dood te achterhalen.

  1. a b (en) Suzie Baer (15 december 2002). Peru’s MRTA: Tupac Amaru Revolutionary Movement. The Rosen Publishing Group, Inc. ISBN 978-0-8239-3824-7.
  2. Preguntas frecuentes - Terrorismo Nunca Más. www.congreso.gob.pe. Geraadpleegd op 19 januari 2020.
  3. a b Revolutionair die niets heeft met ideologie. Trouw (24 december 1996). Geraadpleegd op 14 april 2020.
  4. (en) Gus Martin (17 januari 2012). Understanding Terrorism: Challenges, Perspectives, and Issues. SAGE Publications. ISBN 978-1-4522-0582-3.
  5. Van onze correspondent (vervolg van voorpagina), Leger maakt eind aan gijzelingsactie in Peru - Digibron.nl. www.digibron.nl (23 april 1997). Geraadpleegd op 19 januari 2020.
  6. INEKE HOLTWIJK, Ouders van leden Tupac Amaru leven in angst. de Volkskrant (28 april 1997). Geraadpleegd op 14 april 2020.