Mark V: verschil tussen versies

De Mark V* onderscheidde zich behalve door de grotere lengte tevens door het aanbrengen van een echte toegangsdeur in iedere zijkant en door het feit dat de achterste cabine opnieuw werd gewijzigd: deze had nu eneen bredere basis en schuin oplopende zijkanten; voor en achter waren daarin nu ook kogelmantels voor machinegeweren geplaatst zodat de achterste waarnemer voor het eerst meteen vuur kon uitbrengen op het gevaar dat hij zag. Het Britse ontwerp van deze periode was in het algemeen sterk geneigd tot het aanbrengen van een gevechtskazemat bovenop de tank. Het is wel veronderteldverondersteld dat de schuine zijkanten dienden om de schutter op vliegtuigen te laten vuren, maar dat blijkt niet uit de bronnen en is ook praktisch bijna onmogelijk.

In de praktijk bleek dat de Mark V* zeer moeilijk van richting kon veranderen. Walter G.Wilson was al in mei 1918 met een studie begonnen aangaande de optimale lengte-breedte verhouding. Daaruit bleek dat de Mark V* simpelweg te lang was. Verbreding was echter onmogelijk vanwege de beperkingen die het railtransport oplegde. Daarom ontwierp hij een model met een grotere kromming van het loopwerk om de scheerkrachten te verminderen: de Mark V** (''Mark Five Double Star''). De motor, opgevoerd tot 225 pk vanwege een gewicht vandat opliep tot 35,5 ton, werd hierbij naar achteren geplaatst en de achterste cabine met de voorste samengesmolten zodat een gezamenlijke gevechts- en stuurruimte ontstond, bekroond met een brede kazemat met twee machinegeweren. Omdat deze kazemat meer naar voren lag en dus een grote dode hoek naar achteren had, werd de achterste machinegeweerpost verhoogd in een verticaal stuk achterwand aangebracht, onder het naar achteren verschoven achterste ontsnappingsluik. De volgende logische stap zou het aanbrengen van een nieuwe achterste cabine zijn geweest, maar daar is het nooit van gekomen.

Na het gevecht op 24 april 1918 bij [[Villers-Bretonneux]] waarbij een Duitse [[A7V]] twee ''Female'' Mark IV's uitschakelde, zat de schrik er goed in en het ''War Office'' besloot in juli dat tanks met alleen machinegeweren te kwetsbaar waren: om zich te verdedigen moest iedere tank voortaan minstens één barbette met een kanon hebben. Om de industrie hier niet mee te belasten, moestzou ''Central Workshops'' de modificatie doorvoeren. Die bouwde, als het zo uitkwam, ''Females'' aldus om - en vaak door een ''Male'' en een ''Female'' een barbette te laten ruilen. Deze dus "tweeslachtige" tanks heette men ''Hermaphrodites''. Het lijkt erop dat de meeste Mark V's zo zijn omgebouwd; maar er bestaat geen bewijs voor de ombouw van enige Mark IV. Toen de Mark V*'s aankwamen was het bevel in onbruik geraakt, vermoedelijk omdat ontmoetingen met Duitse tanks tot een hoge uitzondering beperkt bleven: het enige tankgevecht na 24 april was een duel op 8 oktober bij Niergenies met vier door de Duitsers buitgemaakte Mark IV's, waarvan er één door een Britse tank werd uitgeschakeld en één door een Duits veldkanon in ''Brits'' gebruik, welke ''Female'' ook een soort hermafrodiet bleek te zijn geworden, want de Duitsers hadden een machinegeweer vervangen door een 13 mm Mauser [[antitankgeweer]].