Engels: verschil tussen versies

Taalkundigen als [[David Crystal]] wijzen erop dat een van de gevolgen van de groei van het Engels (net als andere wereldwijd gesproken talen) is dat de taalkundige diversiteit op veel plekken ter wereld verloren gaat, met name in [[Australazië]] en [[Noord-Amerika]].

 

{{Zie ook|Zie ook: [[Grote klinkerverschuiving (Engels)]].}}

Oorspronkelijk is de Engelse taal ontstaan uit vele dialecten ([[Oudengels]]), die naar Engeland werden overgebracht door de Angelsaksische [[Pionier|kolonisten]], beginnend in de [[5e eeuw]]. De taal werd sterk beïnvloed door de [[Oudnoords|Oudnoorse taal]] van de [[Vikingen]]. Na de Normandische verovering van Engeland in [[1066]], ontwikkelde Oudengels zich tot [[Middelengels]]. Onderdeel van die verandering was het grote gebruik van leenwoorden uit de Normandische woordenschat en het gebruik van [[Normandisch]]e spellingsregels. Het hedendaagse Engels ontwikkelde zich daarvandaan, en ging door met het opnemen van buitenlandse woorden, met name uit het [[Latijn]] en [[Grieks]].

De officiële taaldag van de [[Verenigde Naties]] voor het Engels wordt wereldwijd gevierd op 23 april. <ref>[https://www.un.org/en/sections/about-un/official-languages/ Official Languages]</ref>

 

Engels is de officiële [[taal]] van onder andere [[Australië (land)|Australië]], [[Belize (land)|Belize]], [[Nieuw-Zeeland]] en [[Nigeria (land)|Nigeria]], en een van de officiële talen van onder andere [[Canada]], [[Ierland (land)|Ierland]] en [[Zuid-Afrika]]. Engels fungeert ''de facto'' als officiële taal van het [[Verenigd Koninkrijk]] en de [[Verenigde Staten|Verenigde Staten van Amerika]].

[[Bestand:Anglospeak(800px).png|300px|left|thumb| Landen en staten van de wereld waar het Engels een officiële of ''de facto'' officiële functie vervult. {{Legenda|#0000ff|Landen en staten waar het Engels de officiële taal is of de moedertaal van de meerderheid.}}