Marc Surer: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 48628592 van Jordyvandebunt (overleg) ongedaan gemaakt. Maakt al deel uit van de ondercat. Formule 1-coureur. |
Linkfix |
||
Regel 5:
Surer moest voor zijn autosportcarrière uitwijken naar het buitenland, aangezien autoracen in Zwitserland verboden is na de ramp tijdens de [[24 uur van Le Mans]] in 1955. Goede optredens in [[Duitsland]] en in de [[Europa (werelddeel)|Europese]] [[Formule 3]] leidden in 1977 tot een contract bij [[BMW]] voor hun junior-team samen met [[Eddie Cheever]] en [[Manfred Winkelhock]]. In 1978 werd hij tweede in het Europese [[Formule 2 (raceklasse)|Formule 2]]-kampioenschap achter [[Bruno Giacomelli]], een jaar later pakte Surer de titel.
Datzelfde jaar volgde ook zijn debuut in Formule 1 bij [[Ensign (F1-team)|Ensign]]. In [[Formule 1/1980|1980]] stapte hij over naar [[ATS (Formule 1)|ATS]] maar liep al vroeg in het seizoen bij een testcrash op [[Circuit Kyalami|Kyalami]] twee gebroken enkels op. Een jaar later keerde hij terug bij Ensign en reed ook voor [[Theodore (Formule 1)|Theodore]] als vervanger van [[Patrick Tambay]]. Voor het seizoen [[Formule 1/1982|1982]] had Surer een contract bij [[Arrows]], maar hij crashte zwaar, opnieuw tijdens testritten op Kyalami en hij miste de eerste races van het jaar. Uiteindelijk bleef Surer Arrows trouw tot eind [[Formule 1/1984|1984]] en behaalde verschillende malen punten voor het team.
In [[Formule 1/1985|1985]] maakte hij, mede dankzij zijn BMW-connectie, de overstap naar [[Brabham]]. Dat jaar won hij ook de [[24 uur van Spa-Francorchamps]] met [[Gerhard Berger]] en [[Roberto Ravaglia]]. Een jaar later keerde hij terug bij Arrows, maar Surer maakte een zwaar ongeluk tijdens de [[Hessen Rally]] met zijn [[Ford RS200]], waarbij zijn navigator [[Michel Wyder]] omkwam. Surer zelf had ernstige verwondingen en moest zijn autosportcarrière beëindigen.
| |||