Ignaz Semmelweis: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
dat hij in 1844 ging werken en niet in 1843 Labels: Misbruikfilter: Kwebbelen Visuele tekstverwerker |
k Wijzigingen door 87.195.181.173 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Wikiwerner |
||
Regel 5:
Semmelweis kwam in 1844 werken bij het ''Allgemeines Krankenhaus'' in [[Wenen (hoofdbetekenis)|Wenen]]. Het was een nieuw academisch ziekenhuis met twee kraamafdelingen. Op de ene afdeling werden [[vroedvrouw]]en opgeleid, op de andere onder leiding van dr. [[Johan Klein]] werden [[geneeskunde|medisch]] studenten in de [[verloskunde]] bekwaamd. [[Kraamvrouwenkoorts]] was een veelvoorkomende [[ziekte]] waaraan tot wel 25% van de kraamvrouwen in ziekenhuizen in die tijd overleed. Alleen diegenen die zich geen thuishulp konden veroorloven, bevielen in het [[ziekenhuis]]. De bestaande theorie schreef kraamvrouwenkoorts toe aan "atmosferische, tellurische, kosmische [[miasma]]'s" ofwel door de lucht overgedragen (atmosferisch), aardse (tellurisch), jaargetijde-afhankelijke (kosmisch), rottende organische stoffen (miasma's). Patiënten werden op verschillende dagen tot de beide kraamafdelingen toegelaten. De sterfte op de vroedvrouwenafdeling was een factor 4 lager dan die op de academische opleiding. Semmelweis concludeerde hiermee dat de jaargetijde-afhankelijke verklaring niet ''kon'' kloppen.
Na het verwerpen van een aantal andere [[hypothese]]n (overbezetting, dieet, ventilatie, vuil linnengoed, [[wierook]] van de priester) kwam Semmelweis uiteindelijk op het goede spoor. Kolletschka, een vriend, patholoog-anatoom en collega van Semmelweis, kreeg door een verwonding met een ontleedmes symptomen die dezelfde waren als zich bij kraamvrouwenkoorts voordeden: rood rondom de wond, hoge koorts, gezwollen onderbuik, pijn, rode strepen, een versnelde pols, [[delier|delirium]] en ten slotte de dood. Na dit voorval en omdat de
Vanwege Semmelweis' [[liberalisme|liberaal]]-[[politiek]]e sympathieën tijdens een revolutiepoging in 1848 werd hij ontslagen, de ware reden was rancune van zijn chefs in het ziekenhuis.<ref name="sem" /> Tussen 1850 en 1856 werkte hij in een ander ziekenhuis in [[Boedapest]] waar hij, met een bij zijn studenten en staf impopulaire methode - herhaaldelijk wassen in [[bleekwater]] is pijnlijk -, het sterftecijfer beneden de 1% wist te krijgen, terwijl dat in zijn vroegere ziekenhuis opliep tot wel 34% in 1860. Tot op dat moment had Semmelweis nooit iets gepubliceerd over zijn bevindingen, omdat hij opzag tegen schrijven in [[wetenschap]]pelijk [[Duits]].
| |||